Ουτοπία ο διάλογος της ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Ας το πούμε απ’ την αρχή καθαρά: Ο διάλογος μεταξύ ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ, που ο κ. Κουβέλης πριν από λίγες μέρες πρότεινε, θα καταλήξει, αν ποτέ αρχίσει, σε φιάσκο.

Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα που ο κ. Κουβέλης θέτει σε διάλογο έχουν αποφασιστεί από το Ιδρυτικό του Συνέδριο (μόλις πριν από ένα χρόνο) και απέχουν παρασάγγες από εκείνες της ΔΗΜΑΡ (όπως διατυπώνονται στην επιστολή του προς τον κ. Τσίπρα).

Πλανάται ο κ. Κουβέλης, αν νομίζει πως ο κ. Τσίπρας μπορεί να μετακινηθεί από τις θέσεις του Συνεδρίου του κόμματός του.

Τις ευκαιριακές μεταμορφώσεις του κ. Τσίπρα τις επιτρέπει προς το παρόν η Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ, οι προειδοποιητικές της βολές, όμως, με άρθρα στελεχών της στην iskra, είναι συχνές και συστηματικές.

Τελευταία, η προειδοποίηση με τίτλο “ ‘Νέος Συνασπισμός εξουσίας’ ή Κυβέρνηση της Αριστεράς;” στην iskra στις 25.6.14 (άρθρο του κ. Στάθη Κουβελάκη, απάντηση σε άρθρο του κ. Τσίπρα στην “Εφημερίδα των Συντακτών” της 23ης Μαϊου), που καταλήγει:

“Εδώ προκύπτει όμως ένα θεμελιώδες πρόβλημα: σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές του Σύριζα, ουδείς δικαιούται να τροποποιήσει ή να αλλοιώσει τις αποφάσεις του συνεδρίου του. Ούτε η κεντρική επιτροπή, ούτε ο πρόεδρος του κόμματος. Μόνο ένα επόμενο συνεδριακό σώμα μπορεί να αλλάξει ό,τι έχει αποφασιστεί από ένα προηγούμενο.

Οι αποφάσεις αυτές αποτελούν την κορυφαία έκφραση της συλλογικής βούλησης των μελών του και την μόνη δυνατή βάση των βασικών δεσμεύσεών του απέναντι στο λαό”.

2. Διερωτάται κανείς τι περιμένει ο κ. Κουβέλης από τον διάλογο αυτόν, όταν υπάρχουν αγεφύρωτες διαφορές στις θέσεις των δύο κομμάτων για θεμελιώδη ζητήματα, όπως:

- Για το χαρακτήρα της κυβέρνησης: Η ΔΗΜΑΡ επιδιώκει μια “προοδευτική κυβέρνηση”, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μια “κυβέρνηση της Αριστεράς”.

- Για την Ευρωπαϊκή Ένωση: Η ΔΗΜΑΡ επιζητεί “τις αναγκαίες θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση της πολιτικής δημοκρατικής ενοποίησης” και ο ΣΥΡΙΖΑ “διεκδικεί την ανατροπή της σημερινής μορφής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, ώστε να επαναθεμελιωθεί συνολικά η Ευρώπη στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού”.

- Για την Ευρωζώνη και το ευρώ: Η ΔΗΜΑΡ επιμένει για “αδιαπραγμάτευτη παραμονή στο ευρώ” και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλέγει: “Καμιά θυσία για το ευρώ. Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη”.

- Για τα Μνημόνια: Η ΔΗΜΑΡ προτείνει τη “διεκδίκηση μιας νέας συμφωνίας με τους εταίρους”, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί την “ακύρωση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων”.

- Για το Χρέος: Η ΔΗΜΑΡ στοχεύει σε “αναδιάρθρωση του χρέους” και αποκλείει τις “μονομερείς ενέργειες”, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται: “επαναδιαπραγματευόμαστε τις δανειακές συμβάσεις και ακυρώνουμε τους επαχθείς όρους τους, θέτοντας ως πρώτο θέμα τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, πραγματοποιώντας λογιστικό έλεγχο”.

3. Στην προς τον κ. Τσίπρα πρόταση για διάλογο, ο κ. Κουβέλης δεν έχει περιλάβει ορισμένα σοβαρά ζητήματα, για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφείς θέσεις.

Θεωρεί ήσσονος σημασίας τα ζητήματα αυτά, για παράδειγμα τα παρακάτω, ή συμφωνεί με τις θέσεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ;

- Για τις εργασιακές σχέσεις: “Αποκατάσταση στα προ του μνημονίου επίπεδα των εργασιακών σχέσεων, των συλλογικών διαπραγματεύσεων, του κατώτερου μισθού, της κατώτερης σύνταξης, του επιδόματος ανεργίας και των οικογενειακών επιδομάτων (…) όλοι οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν έχουν ρόλο και θα επαναπροσληφθούν”.

- Για την παραγωγή: “Η παραγωγή, θα βασιστεί στο δημόσιο τομέα, σε συνεταιριστικά και αυτοδιαχειριστικά σχήματα, εταιρίες λαϊκής βάσης, εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας, σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ιδιαίτερα αυτές με καινοτόμες δράσεις”.

- Για το τραπεζικό σύστημα: “Θέτουμε το τραπεζικό σύστημα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του δημοσίου”.

- Για τις ιδιωτικοποιήσεις: “Ακυρώνουμε τις προβλεπόμενες ιδιωτικοποιήσεις”.

- Για τον αγροτικό τομέα: “Προωθούμε μια νέα ριζοσπαστική πολιτική στον αγροτικό τομέα, μέρος της οποίας αποτελεί η αναδιανομή της αγροτικής γης (δημόσιας, εκκλησιαστικής ή μεγάλης ιδιωτικής)”.

- Για τη θέση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ: “Η απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ, η κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, η αποτροπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και η εφαρμογή της αρχής ‘κανείς Έλληνας στρατιώτης σε πολεμικά μέτωπα έξω από τα σύνορα της χώρας’ συνιστούν άξονες της εξωτερικής μας πολιτικής”.

4. Αντί της ουτοπίας του “διαλόγου” με τον ΣΥΡΙΖΑ (του Ιδρυτικού Συνεδρίου, γιατί άλλος ΣΥΡΙΖΑ, σαν εκείνον που φαντάζεται ο κ. Κουβέλης, δεν υπάρχει ούτε μπορεί να κατασκευαστεί ερήμην του Συνεδρίου του), η ΔΗΜΑΡ ας επιδιώξει τη συνεννόηση με Κεντροαριστερές δυνάμεις για τη συγκρότηση ενός σύγχρονου Κεντροαριστερού κόμματος.

Ενός τέτοιου κόμματος έχει ανάγκη σήμερα η Χώρα!