Επιδέξιοι χειρισμοί για το αέριο

Κάποιες εισηγήσεις από τον Ραφαήλ Παπαδόπουλο, ομότιμο καθηγητή Θερμοδυναμικής (από τον “Φιλελεύθερο” Κύπρου, 27.2.13)

Η ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή όπου η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου συναντά αυτή του Ισραήλ και οι ενδείξεις για ύπαρξη υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ των νησιών του ανατολικού Αιγαίου έχουν αλλάξει σημαντικά τα γεωστρατηγικά δεδομένα. Υπόμνηση γι’ αυτό είναι, εκτός από τ’ άλλα, οι τουρκικές απειλές στο όνομα των «νομίμων δικαιωμάτων της Τουρκίας και των Τούρκων της Κύπρου» (της «ΤΔΒΚ» δηλαδή) στα συγκεκριμένα κοιτάσματα, αλλά και γενικότερα.

Οι απειλές αυτές, που πρέπει να αξιολογηθούν και αντιμετωπιστούν σωστά, αφορούν στη συνεργασία Ισραήλ-Κύπρου και Ελλάδας για παραγωγή, αποθήκευση και μεταφορά ενέργειας, σε υγρή ή υγροποιημένη μορφή ή με αγωγούς σαν ηλεκτρικό ρεύμα, προς την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

Η συνεργασία αυτή έχει ήδη αρχίσει στο τεχνοκρατικό επίπεδο, αλλά και στο πολιτικό. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά, δεδομένου ότι η εκμετάλλευση ενός σημαντικού αριθμού θαλασσίων οικοπέδων έχει κατακυρωθεί σε γνωστές, εξειδικευμένες εταιρείες αμερικανικών, γαλλικών και ιταλικών, κυρίως, συμφερόντων.

Σε γενικές γραμμές, οι μέχρι σήμερα χειρισμοί, σε σχέση με το φυσικό αέριο, παρά τις αβεβαιότητες για τους όρους του Μνημονίου, είναι οι καλύτεροι υπό τις περιστάσεις.

Παρ’ όλ’ αυτά, μια από τις άμεσες φροντίδες του νεοεκλεγέντα Προέδρου της Κύπρου θα είναι το να κρατήσει την περιουσία του λαού, και ιδιαίτερα του φυσικού αερίου, κάτω από τον έλεγχο του κράτους. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να διαπραγματευτεί από στέρεα και σωστή βάση, σε συνεργασία με την Ελλάδα και άλλες χώρες της ΕΕ με παρόμοια προβλήματα.

Ο στόχος είναι να εξασφαλίσουμε την οικονομική και πολιτική στήριξη κάποιων ισχυρών χωρών της Ευρωζώνης, γύρω από τον γαλλογερμανικό άξονα, από τις οποίες ζητάμε να αναλάβουν την πληρωμή των χρεών προς τους δανειστές μας, μέχρι που να αποκτήσουμε εμείς οι ίδιοι αυτή τη δυνατότητα.

Εκτός, όμως, από τη δεδομένη συμμετοχή εταιρειών από αυτές τις χώρες στην εξόρυξη και επεξεργασία του φυσικού αερίου, υπάρχει και άλλος τρόπος για να ενισχύσουμε τη θέση μας στην αντιμετώπιση των τουρκικών απειλών. Μπορούμε να προσφέρουμε συμβάσεις για ελλιμενισμό και ανεφοδιασμό πλοίων στη ναυτική βάση της Πάφου. Η πρόταση αυτή ενδιαφέρει, ενδεχομένως, τη Γαλλία, πρέπει, όμως, να απευθύνεται και στη Ρωσική Ομοσπονδία, της οποίας η παρουσία στην Κύπρο, για λόγους διαχρονικών δεσμών και κοινών συμφερόντων, αλλά και ασφάλειας, είναι ιδιαίτερα επιθυμητή και αναγκαία. (Ο ρωσικός στόχος της Μεσογείου αντιμετωπίζει προβλήματα ανεφοδιασμού, ύστερα από αυτά που συμβαίνουν στη Συρία αλλά και στην Αίγυπτο.)

Ιδού, λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρό για τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο. Η επιτυχία στην πολιτική –όπως και στη ζωή– προϋποθέτει σύνεση, αρετή και τόλμη.