Έλλειμμα ευθυκρισίας στην ιεράρχηση αξιών

 

(Άρθρο του Ραφαήλ Πα¹αδό¹ουλου, ομότιμου καθηγητή Θερμοδυναμικής, ¹ου δημοσιεύτηκε στην ÇΕλευθεροτυ¹ίαÈ στις 26.4.2011)

 

 

Τον Δεκέμβριο του 1999, στο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρω¹αϊκής Ενώσεως (Ε.Ε.) η Ελλάδα συμφώνησε στην ανακήρυξη της Τουρκίας ως υ¹οψηφίας για ένταξη στην Ε.Ε. χωρίς να θέσει θέμα άρσεως του casus belli.

Η ÇσυγκατάβασηÈ αυτή εξηγήθηκε τότε με το ότι, ύστερα α¹ό ελληνική α¹αίτηση, η Ελλάδα και η Τουρκία δεσμεύτηκαν α¹έναντι στην Ε.Ε. για την α¹ό κοινού ¹αρα¹ομ¹ή όλων των εκκρεμών διαφορών τους στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εντός ¹ενταετίας.

Αυτό σημαίνει ¹ως η Ε.Ε. υ¹ελόγιζε ¹ως οι ελληνοτουρκικές διαφορές θα είχαν διευθετηθεί και α¹οτελέσει Διεθνή Συνθήκη, ¹ριν α¹ό την έναρξη των ενταξιακών δια¹ραγματεύσεων της Τουρκίας.  

 

Παρ' όλα αυτά, τον Ιούνιο του 2004, ο Ελληνας ¹ρωθυ¹ουργός εδήλωσε στο Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε. ¹ως η Ελλάδα και η Τουρκία α¹αλλάσσουν εαυτές α¹' την υ¹οχρέωση ¹ροσφυγής στη Διεθνή Διαιτησία γιατί ¹ιστεύουν ¹ως όλες οι διαφορές τους θα ε¹ιλυθούν με διμερείς δια¹ραγματεύσεις.  

 

Εν έτει 2011, το μόνο υ¹ό διερεύνηση στοιχείο στις διερευνητικές, ό¹ως ονομάζονται, συνομιλίες αφορά στην κατεύθυνση της ε¹εκτάσεως των Çγκρίζων ζωνώνÈ των αμφισβητήσεων και των ¹λόων των φρεγατών της γειτονικής χώρας στο Αιγαίο.  

Η δια¹ίστωση αυτή υ¹ογραμμίζει το ότι η δική μας ¹λευρά ¹ροσέφερε, ε¹ί δεκαετίες, άλλοθι στην τουρκική αμφισβήτηση του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης, αλλά και του Δικαστηρίου της Χάγης, σε θέματα νησιών, υφαλοκρη¹ίδας και Α¹οκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Και εξηγεί ε¹ίσης την ανυ¹όλη¹τη αντίφαση ότι η χώρα δια¹ραγματεύεται τον καθορισμό της ΑΟΖ με την Αλβανία στο Ιόνιο, αλλά μόνο της υφαλοκρη¹ίδας στο Αιγαίο και, σε αντίθεση με Λίβανο, Συρία και Ισραήλ, αρνείται να ¹ροχωρήσει στον καθορισμό της ΑΟΖ Ελλάδας - Κύ¹ρου.  

 

Τα γεγονότα αυτά καταδεικνύουν ¹ως η κοινωνία μας υ¹οφέρει α¹ό ελλείμματα ευθυκρισίας στην ιεράρχηση αξιών και ¹ροτεραιοτήτων, τα ο¹οία ¹λήττουν την αξιο¹ιστία της.  

Τα ελλείμματα αυτά α¹οτελούν τη βάση της ǹολιτικής κουλτούραςÈ της Μετα¹ολιτεύσεως -του ψευδαισθησιακού και ανυ¹όλη¹του καταναλωτισμού με δανεικά και των συναφών φοβικών συνδρόμων- με κυρίαρχες εκφάνσεις τη σημερινή κατάσταση στα ελληνοτουρκικά και την οικονομία μ' αυτή την ιεράρχηση και σειρά ε¹ικινδυνότητας.