Πού οιδιαφορέςευρω¹αίων καιαγγλοσαξόνωνηγετών στηναντιμετώ¹ισητηςοικονομικήςκρίσης;

 

(Ε¹ιστολήτου ΡαφαήλΠα¹αδό¹ουλου, ομότιμουκαθηγητήΘερμοδυναμικής,¹ου στάλθηκε στηνÇΚαθημερινήÈστις 8.3.09)

 

 

ÇΤηστιγμή τηςκρίσης οιΑγγλοσάξονεςηγέτες, κληρονόμοιτου¹ραγματισμού,τολμούν τηναυτοϋ¹έρβασηκαι αφήνουν¹ίσω τις¹ροκαταλήψειςκαι τα φιλελεύθεραστερεότυ¹αÉÈγράφει ο κ. Ν.Ξυδάκης(Καθημερινή 7Μαρτίου) και¹ροσθέτει: ÇΤηνίδια στιγμή οιΕυρω¹αίοιηγέτεςμοιραίοι,άβουλοι,καθηλωμένοιστις συνταγέςτων 90ςκηρύσσουναλληλεγγύηστις Τρά¹εζες καιστρέφουν τανώτα στις¹ληττόμενεςκοινωνίες. Αυτήη εθελοτυφλίαείναι η κρίσηÈ.

                 

Οιαξιολογήσειςαυτέςακούγονται¹ερίεργα γιατί, σεαντίθεση μετον κρατικό¹αρεμβατισμότης Ευρώ¹ης, ταφιλελεύθεραστερεότυ¹α  ήταν, α¹όαιώνες, στοε¹ίκεντρο της Αγγλοσαξονικής¹ολιτικήςφιλοσοφίας.Και η σημερινήκρίση, ¹ου είναια¹οτέλεσμα της¹αραφοράς στηλειτουργία τηςÇαυτοελεχόμενηςÈαγοράς –καθώςκαι αυτής τηςαφροσύνης καιτης α¹ληστίας –έχει σαφείςΑγγλοσαξονικέςκαταβολές. Και¹αρÕ όλο ¹ου δενείναι σωστό νααμφισβητήσεικανείς τηθέληση και τις¹ροθέσεις του νέουΑμερικανούΠροέδρουχρειάζεται¹ολύς χρόνοςγια ναεκτιμηθεί το¹όσο βαθιές θαείναι οι ρωγμές  ¹ου θααφήσεις το¹έρασμά τουστις ρίζες τουσυστήματος.Στην ¹ερί¹τωσηόμως τουΒρετανούΠρωθυ¹ουργού τοθέμα είναιδιαφορετικό. Οκ. Brown είναιυ¹έρμαχος και¹ρωτεργάτηςτηςειδωλολατρίαςτης ελεύθερης,χωρίς κρατικές¹αρεμβάσεις,αγοράς καικατηγορούσε,¹ριν α¹ό λίγουςμήνες ακόμα,του Ευρω¹αίουςηγέτες γιαατολμία, ε¹ειδήδενσυμφωνούσαν σε¹ερισσότερηα¹ελευθέρωσητων αγορώνιδιαίτερα τηςαγοράς εργασίας.Και ¹όσο¹ειστικός – ήα¹οτελεσματικός– μ¹ορεί ναείναι οσημερινός κ. Brown¹ου, στο όνομα¹ροφανώς τουǹραγματισμούÈ,α¹οφάσισε  ναÇανατρέψει τονεαυτόν τουÈ καιζητά τηνκαθιέρωσηκρατικών και διεθνώνελεγκτικώνμηχανισμών γιανα αντιμετω¹ιστείη κρίση;

 

                  Φαίνεται¹ως οιιδιότητες καιη ικανότητατων Αγγλοσαξόνωνηγετώνευνοούνταιδυσανάλογα α¹όκά¹οιεςα¹οστάσεις –γεωγραφικέςκαι άλλες –γιατί οια¹όψεις του κ.Ξυδάκη δενσυμ¹ί¹τουν μεαυτές της μεγάλης¹λειοψηφίαςαυτών ¹ου ζουντην τρέχουσα ¹ραγματικότηταστηνΑγγλοσαξονική¹λευρά του λόφου  ό¹ωςαυτήα¹οτυ¹ώνεται σεμια σειρά α¹ό συγκριτικάστοιχεία, ό¹ως:

1.      Α¹Õ τηναρχή τηςκρίσεως ορυθμός αυξήσεωςτης ανεργίαςστιςΑγγλοσαξονικέςχώρες είναισημαντικάυψηλότερος α¹Õτον αντίστοιχομέσο όρο στιςχώρες τηςΕυρωζώνης. Τοίδιο ισχύει καιγια το βάθοςτης υφέσεως.

2.      Οαριθμός τωνΑμερικανικώνΤρα¹εζών ¹ου¹εριήλθαν στονέλεγχο τουκράτους (25 α¹Õ τηναρχή του 2009)είναιμεγαλύτερος α¹Õτον αριθμό των Τρα¹εζών¹ου είχαν τηνίδια τύχη στιςχώρες της Ευρωζώνης.

3.      Στονβαθμό ¹ου μ¹ορείνα γίνουνεκτιμήσεις, οιÇτοξικέςε¹ενδύσειςÈ τωνΒρετανικώνΤρα¹εζών ¹ου, γιαλόγουςǹραγματισμούÈαλλά όχιαλληλεγγύης¹ρος τιςΤρά¹εζεςετέθησαν υ¹ότην εγγύησητου κράτους,υ¹ολογίζονταισε ¹ολλέςεκατοντάδεςδισεκατομμυρίωνλιρών. Αυτόσημαίνει ¹ως, ανένα σημαντικόμέρος τωνεγγυήσεωναυτώνÇκατα¹έσειÈ, τοκράτος ¹ρέ¹ει νακαταφύγει στηνεκτύ¹ωσηνομίσματος μεό,τι αυτόσυνε¹άγεται.

                  Η¹ραγματικότητααυτήυ¹ογραμμίζειτο ότι τα Çδευτερογενήστεγαστικά δάνειαÈ  και ταÇδομημέναȹαράγωγά τους(αν ο όροςθυμίζει τί¹οτα)είναι ¹ροϊόντατηςΑγγλοσαξονικήςιδιοφυίας και η¹αρουσία τουςστην Ευρωζώνηείναιδευτερογενής.Η εξήγηση του¹εριέργου ότιÇοι Ευρω¹αίοιηγέτες (σε αντίθεσημε τουςΑγγλοσάξονες)κήρυξαναλληλεγγύη¹ρος τιςΤρά¹εζεςÈ, καιάλλα τινά, θα¹ρέ¹ει ίσως, να συσχετιστεί,εκτός α¹Õ τÕ άλλα,με τηναυτοϋ¹έρβαση.