Το ÒφυσικόÓγια τουςδικαστές είναινα κάνουν το καθήκοντους σύμφωναμε τον Νόμο καιτη συνείδησή τουςκαι όχισύμφωνα με τις¹ροσδοκίες τωνό¹οιων ÒεκλεκτόρωνÓτους (ή άλλωντινώνÉ)

 

(Ε¹ιστολήτου ΡαφαήλΜαϊό¹ουλου, ¹ουδημοσιεύτηκεστηνÒΚαθημερινήÓστις 5.8.09)

 

 

Αςμου ε¹ιτρα¹ούνμερικέςσκέψεις ¹άνωστην ά¹οψη του κ.Αντ.Καρκαγιάννηότι Òοε¹ιλεγόμενοςα¹ό την κυβέρνησηδικαστής (É) είναιφυσικόνααισθάνεταιεξαρτημένοςκαιυ¹οχρεωμένοςνα ικανο¹οιήσειτις ¹ροσδοκίεςτωνεκλεκτόρωνÉÓ(άρθρο του με τίτλοÒΤα τηςΔικαιοσύνηςÓ,ÒΚαθημερινήÓ 2.6.09).

 

1. ΤοÒφυσικόÓ γιατους δικαστέςδεν είναι αυτό¹ου ο κ. Καρκαγιάννηςαναφέρει αλλάεκείνο ¹ου οιαρχαίοι χρόνοικαι ηοικογένεια καιτο σχολείοέχουν διδάξει:να κάνουν τοκαθήκον τουςσύμφωνα με τονΝόμο και τησυνείδησή τουςκαι όχισύμφωνα με τις¹ροσδοκίες τωνό¹οιωνÒεκλεκτόρωνÓτους (ή άλλωντινώνÉ).

Εκείνοακριβώς ¹ου, εδώκαι ¹ολλάχρόνια, έχειγίνει δεκτό σεόλες τιςευνομούμενεςχώρες. Ό¹ου ηδικαιολογίαÒεκτελούσαεντολέςÓ δενγίνεταια¹οδεκτή, ό¹ου¹ρωθυ¹ουργοίκαι ¹ρόεδροικρατώνανακρίνονται α¹όαστυνομικούς ήδικαστές καιτιμωρούνταια¹ό δικαστές –αστυνομικούςκαι δικαστέςÒε¹ιλεγόμενουςα¹ό τηνκυβέρνησηÓ –ό¹ου ακόμα καιτο ¹οιος θα ήτανΠρόεδρος ενόςκράτους (τωνΗΠΑ)α¹οφασίστηκετο 2004 α¹όελάχιστουςδικαστές,ε¹ιλεγόμενουςα¹ό τον Πρόεδρο.

 

2. Το ωςάνω ÒείναιφυσικόÉÓ του κ.Καρκαγιάννη ανίσχυε για τουςδικαστές θαίσχυε, κατάμείζονα λόγο,και για τηνηγεσία και ταστελέχη όλουτου Δημόσιου Τομέα– ΔημόσιωνΥ¹ηρεσιών,ΔημόσιωνΕ¹ιχειρήσεων,Ενό¹λωνΔυνάμεων,ΣωμάτωνΑσφαλείαςÉ

 

3. Τοζήτημα δενείναι ναδιαλέξουμε σε¹οιον ÒεκλέκτοραÓ(την κυβέρνηση,το ¹λειοψηφούνστη Βουλήκόμμα, τασυγκροτήματατων ΜΜΕ, τουςσυνδικαλιστές;)Òθα αισθάνεταιεξαρτημένοςÓ οδικαστής, αλλάνα διαμορφώσουμε,ως κοινωνία,ένα ¹εριβάλλονστο ο¹οίο οδικαστής δενθα ÒαισθάνεταιεξαρτημένοςÓα¹ό κανένα.

 

4. Τοζητούμενο αυτό– ο δικαστής ναμηνÒαισθάνεται εξαρτημένοςÓα¹ό κανένα – δενθα ε¹ιτευχθεί,αν ¹ολιτικοί,δημοσιογράφοι,συνδικαλιστές,δικηγόροι, ¹ανε¹ιστημιακοίκ.α. δενσταματήσουν:

- ναδιαχωρίζουντους δικαστέςσε δύοκατηγορίες, σεÒδικαστές ¹ουτιμούν τοαξίωμά τουςÓκαι σε Òε¹ίορκουςδικαστέςÓ,

-  να ε¹αινούνή νακαταγγέλουντους δικαστές,ανάλογα με τοαν οι α¹οφάσειςτους τουςευνοούν ή όχι,

- νααυτοδιορίζονταιεισαγγελείςκαι δικαστές, υ¹οδεικνύονταςÒτις δέουσεςÓδικαστικές¹ράξεις και εκδίδονταςαθωωτικές ήκαταδικαστικές Òα¹οφάσειςÓ,

- νακρίνουν, με¹ρόσχημα τοÒδικαίωμα τηςκριτικήςÓ, ακόμακαι την¹αραμικρήδικαστικήενέργεια,χωρίς ναγνωρίζουν Òταστοιχεία τουφακέλουÓ ούτετο σκε¹τικό τουδικαστή (ÒΓια¹οιον λόγο οανακριτής ¹ουχειρίζεται τηνυ¹όθεση δενεξέδωσε και τα¹έντε εντάλματαταυτοχρόνως;Ó,ρωτούσε¹ρόσφαταγνωστός δημοσιογράφος),

- ναα¹οδίδουν¹ροθέσεις καινα υβρίζουν –και εμμέσως ναα¹ειλούν –δικαστές (σε¹οια ευνομούμενηχώρα θαμ¹ορούσαν ναακουστούνεκφράσεις τουτύ¹ου Òε¹ίορκοιδικαστέςÓ,Òδικαστές ¹ουενεργούν ωςκομματικέςμαριονέτεςÓ,Òδικαστές ¹ουεκτελούν τα σχέδια¹ουσχεδιάζονταισε κομματικάυ¹όγειαÓ, Òδικαστές¹ουσυμ¹εριφέρονταιως χανουμάκια¹ολιτικώνÓ,Òδικαστές ¹ουχρησιμο¹οιούνταιως νομικό¹λυντήριοσκανδάλωνÓ, ¹ουακούμε συχνάεδώ;).

 

5. Αν τοενδιαφέρον γιαÒανεξάρτητηδικαιοσύνηÓδεν είναιυ¹οκριτικό, οιÒενδιαφερόμενοιÓθα ¹ρέ¹ει:

- νααφήνουν τουςδικαστές ναε¹ιτελούνα¹ερίσ¹αστοι τοέργο τους,χωρίς να¹ροσ¹αθούν νατουςε¹ηρεάσουν μετις ¹ροηγουμένωςαναφερθείσες¹ρακτικές,

- ναασκούν κριτικήτων δικαστικώνα¹οφάσεων ό¹ως οινομικοίκανόνεςορίζουν (για ναείναι δυνατό,εκτός άλλων, οικρινόμενοιδικαστές – ¹ουσήμεραÒδικάζονταιÓανα¹ολόγητοι –να υ¹ερασ¹ίσουντις ¹ράξεις καια¹οφάσεις τους), 

- ναυ¹οβάλλουν τιςενστάσεις τουςκατά δικαστικών¹ράξεων καια¹οφάσεων όχιστατηλε¹αράθυρακαι στον Τύ¹ο,αλλά στααρμόδιαόργανα, ό¹ως οΝόμος ορίζει (ηΔικαιοσύνηείναι ο θεσμόςμε τους¹ερισσότερουςβαθμούςε¹ανελέγχουτων (δικών της)α¹οφάσεων),

- να¹ροτείνουνσυγκεκριμέναμέτρα για τηβελτίωση τουθεσμικού¹λαισίουοργάνωσης καιλειτουργίαςτηςΔικαιοσύνης(όχι όμως με¹ροχειρότητααλλά μετά α¹όσοβαρή μελέτη,¹ου να¹εριλαμβάνεικαι καταγραφή του¹ώς άλλα κράτημε ε¹ιδόσειςστο ¹εδίο τηςΔικαιοσύνηςαντιμετω¹ίζουντα σχετικάζητήματα).

 

Υ¹άρχειάραγε ελ¹ίδα οι¹ολιτικοί καιοι Òδιαμορφωτέςτης κοινήςγνώμηςÓ ναδεχθούν ¹ως ηΔικαιοσύνη ¹ρέ¹εινα είναιανεξάρτητη α¹όόλους, άρα καια¹ό τους ίδιους;