ΚαθηγητέςΑΕΙ για το«άσυλο» και τηβία σταΠανεπιστήμια

Τοπρόβλημα του«ασύλου» και τηςβίας σταΠανεπιστήμιααπασχολεί τηνελληνικήκοινωνία καιπροκαλεί έντονεςσυζητήσειςχρόνια τώρα.

Απ’τους πιόαρμόδιους ναμιλήσουν γιατο πρόβλημα καιτην αντιμετώπισήτου είναι οικαθηγητές τηςΑνώτατης Εκπαίδευσης.

Οι«Αντίλογοι»παραθέτουν εδώκάποιααποσπάσματα από άρθρα,επιστολές κλπστον Τύπο, από ταπολλά που έχουνδημοσιευτεί τατελευταίαχρόνια.

ΔιοικητικόΣυμβούλιοΣυλλόγουΠανεπιστημιακώνΕΜΠ («Καθημερινή»,17.1.09)

-«Δεν θα πρέπει νασυναινέσουμεδιά της σιωπήςμας στην κατ’οικονομίαολοκλήρωση τωνμαθημάτων».

- «Τοίδρυμαμετατρέπεταισε νεκράκτιριακάσυγκροτήματαπου φιλοξενούνομάδες ατόμωνπου δεν έχουν σχέσημε τηνπανεπιστημιακήκοινότητα,δεν σέβονταιτο χώροπροβαίνονταςσε σοβαρέςκαταστροφές,ενώεχθρεύονται τοδιάλογο. Την ίδιαστιγμήπανεπιστημιακοίκαι φοιτητέςπεριφέρονταιστα κυλικεία(ενίοτε με τονπροσωπικό τουςυπολογιστή),αναρωτιούνταισε ποιο κτίριοέχουν πρόσβαση, ανθα γίνειμάθημα και ανυπάρχει ‘τρόπος’να εισχωρήσουνστο γραφείο ήστο εργαστήριότους.Οφείλουμε να παραμερίσουμετην αμηχανίαμας και νατοποθετηθούμεμε ευθύνη στηνκατάσταση πουτείνει ναπαγιωθεί».

ΝίκοςΑλιβιζάτος,καθηγητήςΣυνταγματικούΔικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών («Καθημερινή»,1.6.08)

- «Ηέννοια τουπανεπιστημιακούασύλουλειτούργησε τατελευταίαχρόνια ωςάλλοθι για ταπιο ακραία περιστατικάωμής βίας. Δενείναι ωστόσοαυτά –τα τόσοπροφανή καικραυγαλέα– πουαμαύρωσαν τονόημα τηςσημαντικήςαυτήςκατάκτησης.Είναι προπάντωνη υποδόρια, η ψυχολογικήβία και ο φόβοςπου μοιραίακαταλαμβάνειόσουςδιδάσκουν,φοιτούν καιεργάζονται στοελληνικόπανεπιστήμιο».

- «Τοπρόβλημα τουασύλου είναιπροπάντων ηθικόκαι θεσμικό.Ηθικό, γιατίδιαφθείρει τηνψυχή όχι μόνονόσων ασκούντην υποδόριαβία, αλλά καιόσων τηνυφίστανται.Και θεσμικό,γιατί υποχρεώνειόσουςδιεκδικούν καιόσους ασκούνπανεπιστημιακάαξιώματα ναδιαπραγματεύονταιμε τους φορείςτης βίας. Μεαποτέλεσμα, ναδημιουργείταιαυτό που τόσοεπιτυχώς οσυνάδελφοςΓιάννηςΒούλγαρης έχειονομάσει ‘έναςφαύλος κύκλοςέρπουσας βίαςκαι συνενοχής’.Ο κύκλος αυτόςπρέπει να σπάσει.Και γι’ αυτόευθυνόμαστεόλοι».

ΗλίαςΚαστανάς,καθηγητήςΙατρικήςΣχολής ΠανεπιστημίουΚρήτης («Καθημερινή»,1.6.08)

«Καινα... φθάσαμε στοτελευταίο (;)σκαλοπάτιαπαξίωσης!Κλεισμένοιστον εαυτό μας,άβουλοι, έρμαιατων εξελίξεωνκαι τωνκομματικώνεγκαθέτων παρακολουθούμετη διαρκήαπαξίωση τουπανεπιστημίου.

Παρακολουθούμετις φασιστικήςνοοτροπίας καικομματικάκαθοδηγούμενεςμειοψηφίες νακαταπατούν κάθεκανόναδημοκρατικήςνοοτροπίας,καταλύοντας τιςσυνεδριάσειςσυλλογικώνοργάνων καιεκλογές,προπηλακίζονταςκαιτραυματίζονταςτους ‘δασκάλους’τους καιεπιβάλλονταςλίστες βιβλίωνή ψηφίσματα σεσυλλογικάόργανα.

Παρακολουθούμετουςεκλεγμένους(άραγε από ποιουςκαι με ποιεςαφανείςσυναλλαγές;)προέδρους,κοσμήτορες ήπρυτάνεις νασυνδιαλλάσσονταιμε τις ‘φοιτητικές’μειοψηφίες,δήθεν για την‘ηρεμία’ τωνΙδρυμάτωντους.Παρακολουθούμετο υπουργείοείτε ναπαρακολουθείάβουλο είτε ναυποδαυλίζει μεάκαιρεςδηλώσεις τηνκατάσταση.

Παρακολουθούμετα πολιτικάκόμματα (που γιαλόγουςπολιτικούκόστους καιμόνο δεντήρησαν γιαδεκαετία καιπλέον τιςυπογραφές πουέβαλαν και τιςδεσμεύσεις πουαπέρρεαν από αυτές)που ‘ποιούν τηννήσσαν’ ή ακόμαεπιδίδονται σεμικροπολιτικέςτακτικές καιαντιδράσεις.

Παρακολουθούμετην κοινωνία(ακόμα και τουςγονείς των‘βλασταριών’ πουεπιδίδονται σεαξιόποινες πράξεις)να μην αντιδρά.Παρακολουθούμετην Δικαιοσύνηνα μην ενεργοποιείταιόπως οφείλει σετέλεσηαξιοποίνων πράξεων,σε χώρους τηςελληνικήςεπικρατείας,λες και ταπανεπιστήμιααποτελούν ‘ξένοέδαφος’. Ως πότε;».

ΝίκοςΠολυδωρίδης,καθηγητής, τ.πρόεδροςΤμήματοςΑρχιτεκτόνωνΠανεπιστημίουΠατρών («Καθημερινή»,1.6.08)

-«Πιστεύω στηδημοκρατία,στον διάλογο,στον ορθολογισμό.Ιδιαίτερα στοπανεπιστήμιο,τον κατ’ εξοχήν χώροιδεών καιδημιουργίας.Αρνούμαι τηβία, τον φασισμό,τοναυταρχισμό.Θεωρώαπαράδεκτη τηνπαρουσίαπολιτικώνκομμάτων στοπανεπιστήμιο,ανιστόρητουςκαικαθοδηγούμενουςέξωθεν τους‘συνδικαλισμούς’,φοιτητών καικαθηγητών, όπωςέχουν σήμερα».

ΑναστάσιοςΜάνθος,πρύτανης στοΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης («Καθημερινή»,11.5.08)

«Πιστεύωότι το άσυλοπρέπει ναπροστατεύεταιαυστηρά, όμωςοι ίδιοι οιφοιτητές πρέπειναδιαφυλάττουν τουςπανεπιστημιακούςχώρους, τοάσυλο, όπωςδιατρανώνουν.Αλλιώς, ηεπέμβαση τηςαστυνομίαςείναι δεδομένη.Οσα λέω, ας μηθεωρηθούνπανάκεια τωνπροβλημάτων. Τοζητούμενοπάντα είναι ηεφαρμογή τηςδεοντολογίας».

ΆλκηςΡήγος,καθηγητήςΠολιτικήςΕπιστήμηςΠαντείουΠανεπιστημίου («Καθημερινή»,6.12.08)

- «Ταγεγονότα στηνεκλογήαντιπρύτανηστο Πάντειο, εάναπομονωθούνστο γεγονόςτουσταματήματοςμιας εκλογικήςδιαδικασίας,οδηγούν εύκολαστη λογική καταδίκητους. Εαν όμωςδιαβαστούν ωςεπιμέρους γεγονόταενός ευρύτερουπλαισίου έχωτην αίσθησηότι περιέχουνμιαδιαφορετικήοπτική».

- «Τονομοθέτημααυτό ως σύνολο,και όχι ωςεπιμέρους τυχόνθετικά τουσημεία,αρνείται ηπανεπιστημιακήκοινότητα. Σεπεριπτώσειςτέτοιου είδουςδιαδικασιώναποτελεί υποκρισίανα μετράμεεπιμέρουςαντιδράσειςστον νόμο μετυπικάστοιχεία καιμε ουσιαστικά.Αλλωστε, όλεςοι φοιτητικέςπαρατάξειςκατά καιρούςέχουν υπερβείμε πράξεις τουςτις τυπικέςδιαδικασίεςστο όνομα μιαςευρύτερηςαίσθησηςδικαίου καιδημοκρατικήςνομιμότητας. Ηπανεπιστημιακήκοινότητα δενείναι, και ποτέδεν ήταν, έναςαπλώς κρατικόςεκπαιδευτικός μηχανισμός.Ηταν, είναι καιαγωνιζόμαστενα παραμείνειένας δημόσιοςθεσμός μιαςκοινότηταςενηλίκωνπολιτών που δραως καθρέφτηςκαι καταλύτηςευρύτερων πολιτισμικώνδιεργασιών».

ΔημήτρηςΝανόπουλος, καθηγητήςΠανεπιστημίουΤέξας καιπρόεδρος ΕθνικήςΕπιτροπήςΕρευνας («Καθημερινή»,21.11.06)

«Γίνεταιλανθασμένηχρήση τουασύλου. Δενμπορεί ναμαζεύονται διάφοροικαι να κάνουντα πανεπιστήμια...τεκέδες. Πρέπεινα ληφθούνδρακόντειαμέτρα για τηνπροάσπιση των πανεπιστημίων.Βεβαίως, οιφοιτητές πρέπεινα κάνουν τηνεπανάστασήτους, όμως μεσυγκεκριμένααιτήματα. Απότην πλευρά τους,και οιπρυτάνεις πρέπεινα αναλάβουντις ευθύνεςτους».

ΓιώργοςΠαγουλάτος,αναπληρωτήςκαθηγητήςΟικονομικούΠανεπιστημίουΑθηνών,μέλος τηςΕπιτροπής τουΕΣΥΠ για τηνΠανεπιστημιακήΕκπαίδευση καιτηςπρωτοβουλίαςτων 490πανεπιστημιακών«υπέρ τηςμεταρρύθμισηςτουνόμου–πλαισίου(«Καθημερινή», 22.10.06)

«Ποιοςπροστατεύειτην ελευθερίαμελών τουπανεπιστημίουόταν δέχονταιεπιθέσειςβίαιωνμειοψηφιών,και μάλιστα ωςαντίποινα γιαέκφρασηγνώμης; Στο όνοματου ασύλου,δικαιώματαπαραβιάζονται,εκδηλώσειςδιαλύονται,υποδομές καταστρέφονται.

Μιαάλλη τυραννίαέχει απλωθείσταπανεπιστήμια, διαφορετικήαπό εκείνη τηςκρατικήςεξουσίας, που οι συντάκτεςτουνόμου–πλαισίουείχαν στον νουτους.

Υπάρχουνλύσεις. Η λήψηαποφάσεων γιατο άσυλο να λαμβάνεταιμε αυξημένηπλειοψηφία και όχιμε ομοφωνία–πουσυνεπάγεταιπαραλυσία. Καιτα αυτοδιοικούμεναΑΕΙ νααποκτήσουνεπαρκή μέσα και φύλακες,υπό την ευθύνητων πρυτανικώναρχών, για να προστατεύσουντη λειτουργίακαι ταδικαιώματα τηςπανεπιστημιακήςκοινότητας».

Α.Ανδρεόπουλος, καθηγητής,πρώην πρύτανηςτου ΕΜΠ («Καθημερινή»,22.10.2006)

«Ηιστορικήεμπειρία μάςδείχνει ότι οικαθηγητές, οιφοιτητές καιοι εργαζόμενοιμπορούν με τηνενεργήπαρουσία τουςναπεριφρουρήσουντα πανεπιστήμιακαι νααπομονώσουντουςανεπιθύμητουςταραξίες,διασφαλίζονταςτις θετικέςπλευρές τουασύλου καιαποτρέπονταςτιςπαρενέργειέςτου».

ΘάνοςΣκούρας,καθηγητήςOικονομικούΠανεπιστημίουτης Aθήνας («Καθημερινή»,2.7.06)

- «Oλόγοςπαραίτησής μουείναι, όπωςλέχθηκε στηΣύγκλητο, οηθικόςξεπεσμός τουοργάνου πουσυντελέστηκεστη συνεδρίασητης 20ής Iουνίου. Hσυνεδρίασηαυτή συνιστάμελανό ορόσημοστην ιστορίατουπανεπιστημίουμας. Eίναι η πρώτηφορά που ηΣύγκλητοςεξαναγκάζεταισε απόφαση καθ’υπαγόρευσηομάδαςφοιτητών πουτην έχουνθέσει σε ομηρία.H απροκάλυπτηαπειλή βίας καιοι φασιστικέςμέθοδοιτρομοκρατίαςείναι τοφυσικό απότοκοτων καταλήψεωνκαι του τρόπουπου λειτουργείσήμερα οθεσμός τουασύλου. Σ’ αυτέςτις συνθήκες οεξευτελισμός τηςΣυγκλήτουείναι τοφυσικόεπακόλουθομιας συνεδρίασηςπου ορίζεταικατ’ απαίτησητων καταληψιώνκαι ενώ τοπανεπιστήμιοεξακολουθεί ναβρίσκεται υπό κατάληψη».

-«Είναι τραγικόνα αποτελείπροαπαιτούμενοτης συμμετοχήςστη Σύγκλητο ητόλμη τωνμελών ναδιακινδυνεύσουντη σωματικήτουςακεραιότηταστην άσκησητων καθηκόντωντους. Είναι,όμως, επίσηςαπογοητευτικότοπροαπαιτούμενοαυτό νασπανίζει τόσοώστε ηΣύγκλητος ναυποκύπτει (έστωκαι μετάτέσσερις ώρες)στη θέληση τωνβιαστών της.Είναι, τέλος,θλιβερό καιπικρή ειρωνίαγια τηδιαστροφικήμετάλαξη ενόςσημαντικούθεσμού ότι οιβιαστές τηςελεύθερηςδιαμόρφωσηςγνώμης μέσαστη Σύγκλητοδρούν υπό τησκέπη τουασύλου, τουθεσμού πουθεσπίστηκεακριβώς γιατην προάσπισητης ελεύθερηςαπό πολιτικούςπειθαναγκασμούςσκέψης καιέκφρασης στονπανεπιστημιακό χώρο».