Σε ακυβερνησία θα οδηγηθεί η Χώρα, αν ο κ. Βενιζέλος δεν εγκαταλείψει το εφεύρημα της «κυβέρνησης συνευθύνης με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ»

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Άκρως ουτοπική η πρόταση του κ. Βενιζέλου για «κυβέρνηση συνευθύνης με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ».

α) Ο κ. Βενιζέλος μας λέει:

- Πρέπει να σχηματιστεί μια “κυβέρνηση συνευθύνης”, “με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων που πιστεύουν πράγματι στην ανάγκη παραμονής της χώρας στην Ευρώπη και το ευρώ”, δηλαδή με τη συμμετοχή τουλάχιστον της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.

- Σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δεχτεί να συμμετάσχει σε μια τέτοια κυβέρνηση, δεν θα συμμετάσχει ούτε το ΠΑΣΟΚ.

β) Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, με τα δύο εκλογικά προγράμματά του και με τις ανά την υφήλιο διακηρύξεις του προέδρου του, έχει δεσμευτεί ότι:

- η “πρώτη πράξη της κυβέρνησης της Αριστεράς θα είναι η ακύρωση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων”,

- “θα εθνικοποιήσει και στη συνέχεια θα κοινωνικοποιήσει, δηλαδή θα θέσει υπό δημόσιο διαφανή έλεγχο” τις τράπεζες,

- “θα παγώσει τις ιδιωτικοποιήσεις των στρατηγικής σημασίας για την εθνική οικονομία δημοσίων οργανισμών που πέρασαν στο ειδικό ταμείο” και θα επαναφέρει “σταδιακά υπό δημόσιο έλεγχο επιχειρήσεις όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ”.

Ποιος άλλος, εκτός από τον κ. Βενιζέλο, πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε, μέσα σε λίγες μέρες, να κάνει τα αντίθετα όλων αυτών για τα οποία έχει τόσο ισχυρά δεσμευτεί, χωρίς να διαλυθεί όχι σε 12 αλλά σε 12 Χ 10 “συνιστώσες” και χωρίς να εξευτελιστούν στα μάτια του λαού κόμμα, ηγεσία και στελέχη του;

Δεν ακούει ο κ. Βενιζέλος τους ευρωπαίους ηγέτες που μας λένε ανοιχτά πλέον, χωρίς να ενδιαφέρονται αν θα κατηγορηθούν για “παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας”, πως η παραμονή μας στην Ευρωζώνη είναι αδύνατη με τα μέτρα για κατάργηση του Μνημονίου κ.τ.τ., που υπόσχεται προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, και μας καλούν να ψηφίσουμε τα κόμματα που θα διαπραγματευθούν και δεν θα καταργήσουν το Μνημόνιο;

Δεν έχει ακούσει τον πρόεδρο των “αδελφού” γερμανικού κόμματος (των Σοσιαλδημοκρατών) Σίγκμαρ Γκάμπριελ που πρόσφατα δήλωσε: “Τον κάλεσα (τον κ. Τσίπρα) για να του πω, ότι η πολιτική του οδηγεί την Ελλάδα στο αδιέξοδο και αν η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις, δεν θα το κάνει και η Γερμανία με τους εταίρους της, με αποτέλεσμα τη διακοπή των πληρωμών”;

Ή μήπως και ο κ. Βενιζέλος πιστεύει, όπως πιστεύει ο κ. Τσίπρας, ότι όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης και του ΔΝΤ μπλοφάρουν;

Η πιθανότητα να απαρνηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική του για κατάργηση του Μνημονίου είναι τόση όση και η πιθανότητα να απαρνηθούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τη δική τους πολιτική για διαπραγμάτευση του Μνημονίου!

2. Έωλα τα επιχειρήματα με τα οποία επιχειρεί να στηρίξει την πρότασή του.

α) Ο κ. Βενιζέλος μας λέει:

- Η Χώρα δεν θα μπορέσει να κυβερνηθεί από κυβέρνηση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που “θα έχει απέναντί της μια μεγάλη και σκληρή αντιπολίτευση”, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, τους ΑΝΕΛΛ…, και “μια ισχυρή κοινωνική αντιπολίτευση στο δρόμο”.

- “Δεν θα είμαστε αξιόπιστοι στη διαπραγμάτευση, αποτελεσματικοί, έγκυροι εάν δεν είμαστε όλοι μαζί και δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε σε μία αναθεωρημένη σύμβαση εάν δεν δεσμευθούν κι αν δεν υπογράψουν όλοι”. Στην Ευρώπη θα μας πουν “φέρτε τις υπογραφές των άλλων κομμάτων, τουλάχιστον των κομμάτων που εκφράζουν τμήματα σοβαρά του ελληνικού λαού και δεν θα μπορέσουμε να οδηγηθούμε πουθενά”.

β) Θεωρεί ο, και συνταγματολόγος, κ. Βενιζέλος ότι την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, στην οποία η Χώρα κυβερνιέται από όποια κυβέρνηση έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής, του νόμιμου και πραγματικού εκπροσώπου του ΛΑΟΥ, την έχουμε σήμερα αντικαταστήσει με την “Κοινωνική Δημοκρατία του Δρόμου”, όπου ο “Δρόμος” ορίζει πώς θα κυβερνηθεί η Χώρα;

Αν αισθάνεται ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει έχοντας την εμπιστοσύνη της εκλεγμένης από τον ΛΑΟ Βουλής, αλλά χρειάζεται και την εμπιστοσύνη του “Δρόμου”, δεν έχει παρά να παραχωρήσει τη θέση του σε κάποιον άλλο που μπορεί!

Όσο για την Ευρώπη, γιατί ανησυχεί ο κ. Βενιζέλος; Ο ίδιος δεν μας έχει πει ότι η Ευρώπη πείστηκε πως δεν χρειάζονταν υπογραφές της αντιπολίτευσης, όταν της πρόβαλαν το επιχείρημα: “ναι, αλλά η κυβέρνηση είναι η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής”; Το σπουδαιότερο, η απόφαση κάθε κόμματος για την κυβέρνηση που πρέπει οπωσδήποτε να σχηματιστεί μετά τις εκλογές θα καθοριστεί από το αν η Ευρώπη ζητήσει ή όχι “υπογραφές των άλλων κομμάτων”;

3. Τι περιμένουμε από τον κ. Βενιζέλο πριν από τις 17 Ιουνίου.

Το μάθημα των εκλογών της 6^ης Μαϊου το έχουν μάθει οι κ.κ. Σαμαράς και Κουβέλης, όπως δείχνουν οι δηλώσεις τους ότι δεν θα αφήσουν τη Χώρα ακυβέρνητη (με τον κ. Σαμαρά να δηλώνει πως, αν χρειαστεί, θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ).

Μένει να το μάθει και ο κ. Βενιζέλος, μόνο που πρέπει να βιαστεί! Γιατί, όπως ο ίδιος λέει, “Ο ελληνικός λαός πρέπει να ξέρει πριν από τις εκλογές ποια είναι η στάση των κομμάτων, πρέπει να ξέρει τώρα ο πολίτης πού πηγαίνει η χώρα. Πρέπει να σκεφτεί τώρα ο πολίτης πού δίνει την ψήφο του και σε τι θα μετασχηματιστεί η ψήφος του”.

Οι πολίτες που επιθυμούν την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη και την τροποποίηση του Μνημονίου, μετά από διαπραγματεύσεις και συμφωνία μαζί της, θέλουν να ελπίζουν πως, στις επόμενες μέρες, θα ακούσουν και από τον κ. Βενιζέλο ότι δεν θα αφήσει τη Χώρα ακυβέρνητη και ότι, αν χρειαστεί, θα συνεργαστεί με τον κ. Σαμαρά και τον κ. Κουβέλη για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας. Για να μην είναι απούσα η Ελλάδα στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου και στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ της 28ης Ιουνίου, για να διαπραγματευθεί και συμφωνήσει η Ελλάδα με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ την τροποποίηση του Μνημονίου, για να κυβερνηθεί η Χώρα και να αντιμετωπιστεί η κρίση μέσα στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη.

Αν δεν το πράξει, αν στις ελάχιστες επόμενες μέρες επιμείνει στο ουτοπικό εφεύρημα της «κυβέρνηση συνευθύνης με συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ”, θα είναι ο κύριος υπαίτιος της ακυβερνησίας, του μείζονος κακού για τη Χώρα, που αναγκαστικά θα προκύψει από τη στάση του αυτή.