Αποπροσανατολιστικοί και βλαπτικοί για την αντιμετώπιση της ΒΙΑΣ της «Χρυσής Αυγής» (αλλά και «άλλων») οι διαπληκτισμοί για τη «θεωρία του συνταγματικού τόξου»

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Εδώ και χρόνια οι πολίτες ζούμε τη ΒΙΑ παντού, στους δρόμους, στις πλατείες, στα λιμάνια, στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις δημόσιες υπηρεσίες...

Ζούμε τους ξυλοδαρμούς, τους εμπρησμούς, τις καταστροφές περιουσιών, τις καταλήψεις, τους προπηλακισμούς πολιτικών, καθηγητών ανώτατων σχολών, καλλιτεχνών ή άλλων μη αρεστών σε κάποιους, την παρεμπόδιση της ελεύθερης έκφρασης, ακόμα και την απώλεια της ζωής συνανθρώπων μας...

Με δυο λόγια, την κατάφορη παραβίαση του ποινικού νόμου από δυναμικές μειοψηφίες.

Και βλέπουμε πολιτικούς και ΜΜΕ –τηλεοπτικούς σταθμούς ιδιαίτερα– αντί να επιβάλουν, οι πρώτοι, και να απαιτούν, οι δεύτεροι, τη χωρίς διακρίσεις εφαρμογή του Νόμου, να μεταχειρίζονται τις πράξεις βίας, ανάλογα με το πολιτικό χρώμα των δραστών.

Μ’ αυτή την ανοχή ή τη στήριξη, άμεση ή έμμεση, που φτάνει μέχρι τις αίθουσες των δικαστηρίων (με τους πρόθυμους να καταθέτουν ότι «το παιδί ήταν μαζί μας στην ταβέρνα, όταν κάηκε το μαγαζί»), οι κακοποιοί δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν, δεν έχουνν κανένα λόγο να μην «επιχειρήσουν» ξανά.

Και οι πολίτες, απογοητευμένοι, υποτασσόμαστε και μαθαίνουμε να ζούμε πλάι στη βία, κοιτώντας ο καθένας να προφυλάξει τον εαυτό του.

2. Αυτές τις μέρες η ΒΙΑ έφτασε στο έσχατο άκρο, ένας νέος άντρας δολοφονήθηκε.

Και ενώ το πρόβλημα στο οποίο πρέπει όλοι να επικεντρωθούμε είναι η ΒΙΑ, που καταστρέφει και σκοτώνει, κάποιοι –πολιτικοί και πολιτικοί σχολιαστές των ΜΜΕ– μας αποπροσανατολίζουν, με διαπληκτισμούς πάνω σε ένα, άσχετο με τη ΒΙΑ, καινοφανές «ερώτημα»: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ή όχι κόμμα ‘του συνταγματικού τόξου;’»!

Διαπληκτισμούς που είναι:

- ουσία, εκτός θέματος, αφού το αντικείμενό τους, το «ερώτημα», είναι άσχετο με τη ΒΙΑ,

- λογικά, α-νόητοι, αφού οι διαπληκτιζόμενοι απαντούν στο «ερώτημα» αυτό, χωρίς να έχουν προσδιορίσει την έννοια του όρου «συνταγματικό τόξο», νεολογισμού που οι ίδιοι έχουν πρόσφατα εφεύρει,

- πολιτικά, επικίνδυνοι.

Και στους οποίους επιδίδονται, οι διαπληκτιζόμενοι, για κομματικούς ή προσωπικούς λόγους, για να πλήξουν το αντίπαλο κόμμα ή ενδοκομματικούς τους αντιπάλους.

3. Εμάς τους πολίτες, όμως, δεν μας ενδιαφέρουν οι θεωρίες –«του συνταγματικού τόξου» ή η άλλη «των δύο άκρων».

Μας ενδιαφέρει να πατάσσονται οι πράξεις ΒΙΑΣ, που με απόλυτη σαφήνεια ο Ποινικός Κώδικας της Χώρας ορίζει –και που δεν τις διακρίνει σε μαύρες, μπλέ, πράσινες, ροζ ή κόκκινες– με τη σύλληψη, δίωξη και καταδίκη των δραστών.

Όποτε, όπου, από όποιους και με οποιαδήποτε δικαιολογία διαπράττονται.

4. Όσο για τη «Χρυσή Αυγή», αυτή μόνο με τη ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ εφαρμογή του Νόμου, μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Με την ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ εφαρμογή του, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται αλλά, αντίθετα, ενισχύεται!