Δημόσιο καιιδιωτικόχρέος, σ¹ονδήστον ¹ολιτικό καιροσκο¹ισμότης δεκαετίαςτου 1980 και τονμιμητισμό τηςδεκαετίας του 2000

 

(Ε¹ιστολήτου ΡαφαήλΠα¹αδό¹ουλου, ομότιμουκαθηγητήςθερμοδυναμικής, ¹ου στάλθηκεστηνÒΚαθημερινήÓστις 4.11.08)

 

 

Ενδιαφέρουσαη γελοιογραφίατηςΚαθημερινής 2Νοεμβρίου. Εικονίζειτον ¹ρωθυ¹ουργόκαι τον υ¹ουργότων οικονομικώννα κρατούνστην ¹λάτη τουςτο τεράστιοβάρος τηςδιεθνούςκρίσεως ενώ ο¹ρώτος ρωτά τονδεύτερο τίέγινε με τοε¹ιχείρημα ¹ωςÇγια όλα φταίειτο ΠΑΣΟΚÈ;

 

ΤoΠΑΣΟΚ δενφταίει για όλαβέβαια και τοίδιο ισχύεικαι για τη ΝέαΔημοκρατία.ΠαρÕ όλα αυτά σεσχέση με το ¹ολυσήμαντο¹ρόβλημα τουδημόσιουχρέους ηευθύνηβαρύνει,σχεδόν,α¹οκλειστικά,τις κυβερνήσειςτου ΠΑΣΟΚ, οιο¹οίεςεχρησιμο¹οίησαντον δημόσιοδανεισμό – καιτα κονδύλιατης Ευρω¹αϊκήςΕνώσεως – γιαναχρηματοδοτήσουνκαταναλωτικέςκαι μη¹αραγωγικές¹αροχές. Τοα¹οτέλεσμαήταν ναεκτιναχθεί τοδημόσιο χρέοςα¹ό ¹ερί¹ου 20% τουΑ.Ε.Π. το 1980 σε σχεδόν100% του Α.Ε.Π. το 1990.Και α¹ό τότε η Χώρα¹αρά τουςυψηλούςρυθμούςανα¹τύξεως τηςτελευταίαςδεκαετίας και¹αρά τις¹εριόδουςÇλιτότηταςÈ (σεσύγκριση μετην ευημερίατων δανεικώνβέβαια), δενμ¹όρεσε να βγεια¹Õ τον φαύλοκύκλο αφούσήμερα τοδημόσιο χρέοςβρίσκεται στο 94%του Α.Ε.Π. ¹ου σημαίνει250δισεκατομμύριαευρώ ¹ερί¹ου.

 

Οιαριθμοί αυτοίυ¹οδηλώνουντηνανευθυνότητατηςÇοικονομικής¹ολιτικήςÈ τηςδεκαετίας του Õ80 ,υ¹ογραμμίζουνε¹ίσης τουςλόγους γιατους ο¹οίους –¹αρά τις ¹ερί τουαντιθέτουδιαβεβαιώσειςτων κυβερνώντων– η ελληνικήοικονομίαείναιιδιαίτεραευ¹αθής σεκά¹οιες α¹Õ τιςε¹ι¹τώσεις τηςδιεθνούςκρίσεως. Μιαυ¹όμνησηγιαυτό υ¹άρχειστο κύριοάρθρο τηςÇΚαθημερινήςÈ (2 Νοεμβρίου)στο ο¹οίοε¹ισημαίνεταιτο ε¹ίτευγματου (κατάκανόναδομημένου)ελληνικούομολόγου είναισήμερα 1,7%υψηλότερο α¹Õαυτό τουαντιστοίχουγερμανικού ενώη διαφορά αυτήήταν 0,1% το 2004. Αυτόσημαίνει ¹ως οισημερινές – σεσχέση με το 2004 –ανάγκες τηςΧώρας για τηνεξυ¹ηρέτησητου δημοσίουχρέους αυξήθηκανκατά 4δισεκατομμύριαευρώ.

Εκτόςα¹Õ αυτό υ¹άρχεισαφήςσυσχέτισηανάμεσα στηνκαταναλωτική¹αραφορά ¹ουχρηματοδοτήθηκεμε δημόσιοδανεισμό στηδεκαετία του Õ80και στηνάκριτηυιοθέτηση α¹Õ τηνΕλλάδα, αλλάόχι μόνο, τηςΑγγλοσαξονικήςειδωλολατρίαςτηςÇα¹ελευθερωμένηςαγοράςÈ ¹ουοδήγησε σε έναεξ ίσουανεξέλεγκτοδανεισμό α¹Õ τονιδιωτικό τομέαο ο¹οίος είναι,σε μεγάλοβαθμό,υ¹εύθυνος γιατη διεθνήκρίση. Η νέακαταναλωτική¹αραφορά ξετίναξετο έλλειμματου εμ¹ορικούισοζυγίου τηςχώρας σε ύψηδυσθεώρατα τηστιγμή ¹ου, λόγωτης κρίσεως, θαμειωθούν οιδύο βασικές¹ηγές ξένουσυναλλάγματος¹ου είναι οτουρισμός καιη ναυτιλία.Αυτό, σε συνδυασμόμε τιςαυξημένεςδα¹άνες για τηνεξυ¹ηρέτησητου δημοσίουχρέους,δημιουργεί¹ρόβλημα για τασυναλλαγματικάα¹οθέματα τηςχώρας.

 

Κατάσυνέ¹εια θαήταν ¹ιοακριβές καιδιδακτικό γιατην ελληνική¹λευρά τηςδιεθνούςκρίσεως αν το¹άγιο, για δεκαετίες,βάρος στουςώμους τωνελληνικώνκυβερνήσεων¹ουεικονίζεταιστηγελοιογραφίαέφερε την ε¹ιγραφή Çδημόσιοκαι ιδιωτικόχρέος-σ¹ονδήστον ¹ολιτικό καιροσκο¹ισμότης δεκαετίαςτου Õ80 και στονανεξέλεγκτομιμητισμό τηςδεκαετίας του 2000.