Πρόταση «έκτακτης ανάγκης» για τη «σωτηρία της πατρίδας»

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Η ώρα της αλήθειας για την Ελλάδα έφτασε πλέον, μετά τα γνωστά πρόσφατα «τελεσίγραφα» της Ευρωζώνης.

Η Χώρα έχει να επιλέξει ανάμεσα στην αποδοχή της πρόσκλησης της Ευρωζώνης και την απόρριψή της, και η επιλογή πρέπει να γίνει αμέσως.

2. Πώς συμπεριφέρονται κόμματα, ΜΜΕ και συνδικαλιστές, μπροστά στο αναπόφευκτο αυτό δίλημμα;

- Η κυβέρηση, μετά από διετή λήθαργο, δείχνει να ξύπνησε απότομα από το τελευταίο τράνταγμα της Ευρωζώνης –που την προειδοποίησε πως περιθώρια άλλα για «παιχνίδια» μαζί της (με δεκαέξι κυβερνήσεις, κοινοβούλια, λαούς) δεν υπάρχουν πλέον– δεν φαίνεται, όμως, να ξύπνησε ένα μεγάλο μέρος του κόμματος που την στηρίζει.

- Η μείζων αντιπολίτευση θεωρεί ότι αυτό που φταίει είναι πρωτίστως το «μείγμα» πολιτικής (το «φάρμακο») που η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ μας έχουν επιβάλει (και η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί) και ζητάει επιτακτικά εκλογές, προκειμένου, ως κυβέρνηση, να εφαρμόσει ένα «άλλο μείγμα», πιστεύοντας πως θα μπορέσει να πείσει την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ να το αποδεχθούν.

- Κυβέρνηση και μείζων αντιπολίτευση αρνούνται να συνεργαστούν για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης κοινής εμπιστοσύνης.

- Τα ΜΜΕ, ιδίως τα ηλεκτρονικά, συνεχίζουν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, να προκαλούν σύγχυση στον λαό και οι συνδικαλιστές επιμένουν να βάζουν τα προσωπικά ή συντεχνιακά τους συμφέροντα πάνω από το συμφέρον της ολότητας.

3. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, είναι μάλλον βέβαιο ότι η κυβέρνηση –ακόμη και αν αυτή τη φορά το έχει στ’ αλήθεια αποφασίσει, ακόμη κι αν κατάφερνε η Βουλή να ψηφίσει τους σχετικούς νόμους– δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει τα μέτρα που έχει συμφωνήσει με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ και η Χώρα θα οδηγηθεί τελικά σε πρόωρες εκλογές.

Το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών μπορεί με ασφάλεια να προβλεφθεί: αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης (μονοκομματικής σίγουρα και πολυκομματικής σχεδόν σίγουρα), αδρανοποίηση του κρατικού μηχανισμού, αναταραχές, χάος στο εσωτερικό, απομόνωση της Χώρας στο εξωτερικό (Ευρώπη και διεθνείς αγορές), με όλες τις συνακόλουθες καταστροφικές συνέπειες.

4. Οι καταστροφικές πρόωρες εκλογές θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούσαν σε μια λύση που η σημερινή Βουλή μπορεί να δώσει:

Τα δύο κόμματα εξουσίας να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης, το ένα, και ψήφο ανοχής, το άλλο, σε μια κυβέρνηση Σαμαρά, για να διαπραγματευτεί με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ (την Τρόικα) την εφαρμογή του γνωστού δικού της «μείγματος» μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Αν η κυβέρνηση Σαμαρά πετύχει να συμφωνήσει η Τρόικα με το δικό της, «ευνοϊκότερο» για τη Χώρα, «μείγμα» μέτρων, θα αναλάβει να το εφαρμόσει η ίδια και το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει αυτό το νέο «μείγμα».

Αν δεν το πετύχει, η ΝΔ θα στηρίξει τις σημερινές συμφωνίες με την Τρόικα, τις οποίες θα αναλάβει να εφαρμόσει μια κυβέρνηση Παπανδρέου.

5. Η λύση αυτή γλυτώνει τη Χώρα από την καταστροφική περιπέτεια των πρόωρων εκλογών και εξασφαλίζει την, απαραίτητη για την επιτυχή εφαρμογή των μέτρων, συναίνεση των δύο κομμάτων εξουσίας (δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία στους δύο αρχηγούς να δείξουν πως δεν είναι σκέτα λόγια το «δεν με ενδιαφέρει η πρωθυπουργική «καρέκλα» αλλά η «σωτηρία της πατρίδας»...).