Πού θα οδηγήσουν τη Χώρα οι πρόωρες εκλογές;

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Με τις γνωστές Συμφωνίες με την Τρόικα (Ευρωζώνη, ΕΚΤ και ΔΝΤ), τις οποίες με αυξημένη πλειοψηφία ενέκρινε πρόσφατα η Βουλή, έχουν ουσιαστικά προσδιοριστεί το οικονομικό και το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της Χώρας για τα επόμενα αρκετά χρόνια.

Με τις επιστολές των αρχηγών τους προς την Τρόικα της 15ης Φεβρουαρίου, τα δύο κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση έχουν δεσμευτεί “να παραμείνουν προσηλωμένα”, και μετά τις εκλογές, “στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία”.

Σύμφωνα με τις δεσμευτικές αυτές επιστολές, το μόνο που θα μπορούν να κάνουν τα δύο κόμματα για τις Συμφωνίες με την Τρόικα, μετά τις επικείμενες πρόωρες εκλογές, είναι αυτό που σημειώνει στην επιστολή του ο αρχηγός της ΝΔ: να φέρουν “για συζήτηση” “τροποποιήσεις που θα εγγυηθούν την πλήρη εφαρμογή του Προγράμματος”, που “μπορεί να απαιτηθούν”, “μαζί με βιώσιμες εναλλακτικές πολιτικές, αυστηρά μέσα στα πλαίσια του Προγράμματος, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων του”.

Είναι προφανές ότι, και μετά τις εκλογές, καμιά τροποποίηση του Προγράμματος που έχει συμφωνηθεί με την Τρόικα δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της. Και η γνώμη της Τρόικας για τις μεταρρυθμίσεις και τα δημοσιονομικά μας είναι γνωστή.

2. Με δεδομένα τα πιο πάνω, ρωτάμε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που εμφανίζονται ως υποστηρικτές της “ευρωπαϊκής πορείας” της Χώρας:

(α) Για να κάνετε τι, οδηγείτε σε πρόωρες εκλογές τη Χώρα την κρίσιμη αυτή περίοδο;

(β) Σε τί θα ζημιωνόταν η Χώρα αν, αντί για πρόωρες εκλογές, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που ψήφισε τις Συμφωνίες με την Τρόικα στήριζε μια ολιγομελή κυβέρνηση συνεργασίας από πολιτικούς και τεχνοκράτες, όπως έγινε στην Ιταλία;

(γ) Ποιο φαντάζεστε ότι θα είναι το μέλλον της Χώρας, αν οι πρόωρες εκλογές, στη σημερινή συγκυρία που η ψήφος μπορεί να είναι ψήφος θυμού και αγανάκτησης για το αμαρτωλό παρελθόν και όχι ψήφος για το αύριο:

- μετατραπούν σε “δημοψήφισμα” –εκείνο ακριβώς που όλοι σας αναθεματίζατε πριν από μερικούς μήνες, αναγνωρίζοντας τις καταστροφικές συνέπειές του– και οδηγήσουν σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα θελήσει να ανατρέψει τις ψηφισμένες από τη σημερινή Βουλή Συμφωνίες;

- οδηγήσουν τη Χώρα σε ακυβερνησία;

3. Σήμερα που, χωρίς απάντηση στα ερωτήματα αυτά, και σαν να έχει μπει σε αυτόματο πιλότο, η Χώρα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές, δεν μένει τίποτε άλλο παρά να πούμε στους πολιτικούς που υποστηρίζουν την ευρωπαϊκής πορείας της:

(α) Αντί να εμφανίζεστε φοβισμένοι ή να κρύβεστε, βγείτε ανοιχτά μπροστά στον λαό –τον αποπροσανατολισμένο από τα ΜΜΕ του λαϊκισμού, αλλά και από τη μέχρι σήμερα αμφίσημη ή αρνητική στάση των περισσσοτέρων από σας– και πείτε του καθαρά:

- ότι δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγουμε από την κατάσταση που έχουμε βρεθεί, χωρίς να υποφέρουμε, και μάλιστα για πολλά χρόνια,

- ότι το ζήτημα είναι να επιλέξουμε πώς θα υποφέρουμε λιγότερο και να βρούμε πώς τα βάρη δεν θα τα σηκώσουν μόνο οι φτωχοί,

- ότι οι επιλογές μας είναι μόνο δύο, ο δρόμος του ευρώ με την Ευρώπη και ο δρόμος της δραχμής με τη Μοναξιά και την Πτώχευση,

- ότι, απ’ τις δύο αυτές επιλογές, εκείνη που μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα σύγχρονο ευνομούμενο κράτος, απ’ το οποίο οι πολλοί, κι όχι οι λίγοι, θα ωφελούνται, είναι η πρώτη, ο δρόμος της συμπόρευσης με τους εταίρους μας της Ευρώπης.

(β) Μη ναρκοθετήσετε, κατά τον προεκλογικό αγώνα, τη συνεργασία σας σε μια “Κυβέρνηση για την έξοδο από την κρίση”, αν οι εκλογές δεν δώσουν αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα, αναλογιζόμενοι ότι, στην περίπτωση αυτή:

- η εντολή του λαού θα είναι εντολή για συνεργασία,

- πώς αλλιώς θα γίνουν πράξη οι σωστές επισημάνσεις ενός απ’ τους αρχηγούς σας, με τις οποίες δεν μπορεί παρά όλοι σας να συμφωνείτε: “Η Χώρα πρέπει να κυβερνηθεί από την πρώτη στιγμή”, “η κοινωνική συνοχή πρέπει να αποκατασταθεί από την επόμενη μέρα” και “η ανάκαμψη πρέπει να αρχίσει το ταχύτερο”;

- πώς αλλιώς θα αντιμετωπιστούν “οι κίνδυνοι” που “δεν έχουν απομακρυνθεί ακόμα”, όπως σωστά προειδοποιεί ένας απ’ τους αρχηγούς σας, και όλοι σας ασφαλώς θα συμφωνείτε με τη διαπίστωση αυτή;

(γ) Δείξτε έμπρακτη μετάνοια για τις αμαρτίες σας του παρελθόντος και σταματήστε το “παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών στους άλλους” (και, πρώτα απ’ όλα, τη φαρσοκωμωδία των εξεταστικών επιτροπών, που πάντοτε υπηρετούν την κομματική προπαγάνδα και όχι την αλήθεια).

- Για να δώσετε ένα ελάχιστο δείγμα ότι εννοείτε τις υποσχέσεις σας για “αλλαγή”, αλλάζοντας πρώτα τους εαυτούς σας και το κόμμα σας, πριν “αλλάξετε τη Χώρα”.

- Για να μην υπονομεύσετε τη συμμόρφωσή σας με την εντολή για κυβερνητική συνεργασία, που πιθανώς θα σας δώσει ο λαός με τις επικείμενες εκλογές.

- Γιατί κανέναν δεν πείθετε σήμερα με το ανόητο αυτό παιχνίδι. Οι πολίτες γνωρίζουν πλέον ότι όλοι σας από κοινού, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ως κυβέρνηση ή ως αντιπολίτευση, με τις πράξεις και παραλείψεις σας δεκαετίες τώρα, κατασκευάσατε ένα κράτος αναποτελεσματικό, άδικο, σπάταλο, με χωλαίνουσα παιδεία, με άρρωστο σύστημα υγείας, με χαώδη δημόσια διοίκηση, με γενικευμένη διαφθορά, με αδίστακτη ανομία, με σαθρή οικονομία, ένα κράτος από το οποίο ωφελούνται οι λίγοι και ζημιώνονται οι πολλοί.

4. Τις πρόωρες εκλογές είναι λογικό και αναμενόμενο να τις ζητούν αυτοί που θεωρούν επιζήμιες για τη Χώρα τις αποφάσεις της σημερινής Βουλής για τις Συμφωνίες με την Τρόικα, με την ελπίδα η νέα Βουλή να τις ανατρέψει. Όχι εκείνοι που τις ψήφισαν!

Τώρα, όμως, που η απόφαση έχει παρθεί, ας αναλογιστούν τουλάχιστον εκείνοι που τις αποφάσισαν πώς πρέπει να συμπεριφερθούν πριν και μετά τις εκλογές, καθώς, όπως μας λέει ένας αρχηγός τους, “οι κίνδυνοι δεν έχουν απομακρυνθεί ακόμα”!