Βατοπέδι: Ένα δείγμα της επιπολαιότητας των κομμάτων

(του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου)

Ένα δείγμα του επιπόλαιου τρόπου με τον οποίο τα κόμματα αντιμετώπισαν την υπόθεση Βατοπεδίου αποτελεί η κραυγαλέα αντίφαση ανάμεσα στο “καταδικαστικό διατακτικό” του κόμματος του ΛΑΟΣ στην Ολομέλεια της Βουλής για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής και το “αθωωτικό σκεπτικό” του εκπροσώπου του στις Εξεταστικές Επιτροπές της Βουλής.

Α. Το “αθωωτικό σκεπτικό” του εκπροσώπου του ΛΑΟΣ, βουλευτή κ. Αθαν. Πλεύρη, στα Πορίσματα των εξεταστικών επιτροπών της Βουλής 2008 και 2010 θα μπορούσε να συνοψιστεί ως εξής:

- “ΕΠΕΙΔΗ μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί οριστική και αμετάκλητη Δικαστική απόφαση για το αν η κυριότητα της λίμνης Βιστωνίδας και των παρόχθιων εκτάσεών της ανήκει στο Δημόσιο ή στη Μονή Βατοπεδίου”,

- “ΕΠΕΙΔΗ μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει γνωστές οι αξίες των ανταλλαγέντων ακινήτων, ώστε να διαπιστωθεί αν υπήρξε ή όχι ζημία του Δημοσίου από τις ανταλλαγές αυτές”,

- “ΕΠΕΙΔΗ μέχρι σήμερα δεν έχει διαπιστωθεί ύπαρξη μαύρου πολιτικού χρήματος”,

- “ΕΠΕΙΔΗ τυχόν ποινικά αδικήματα υπουργών σχετικά με την υπόθεση Βατοπεδίου (φαίνεται να) έχουν παραγραφεί”.

Β. Το “καταδικαστικό διατακτικό” του ΛΑΟΣ στην Ολομέλεια της Βουλής η οποία στις 29.6.10 αποφάσισε τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής θα μπορούσε να συνοψιστεί ως εξής:

“ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ”, αποφασίζουμε να συσταθεί προανακριτική επιτροπή που θα εξετάσει ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των πρώην υπουργών και υφυπουργών
κ.κ.……………………………………………………………………………………για την ανταλλαγή της λίμνης Βιστωνίδας και των παρόχθιων εκτάσεών της, κυριότητας του Δημοσίου και συνολικής αξίας ????? ευρώ, με ακίνητα του Δημοσίου συνολικής αξίας ????? ευρώ, δηλαδή με ζημία του Δημοσίου ????? ευρώ, με πρόθεση να βλάψουν το Ελληνικό Δημόσιο και να ωφελήσουν τη Μονή Βατοπεδίου”.

Γ. Για τους αναγνώστες που, ευλόγως, δεν μπορούν να πιστέψουν πως αυτό το “καταδικαστικό διατακτικό” (το “δια ταύτα”) προέκυψε από το πιο άνω “αθωωτικό σκεπτικό” (τα “επειδή”), παραθέτουμε τι γράφει ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ στις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής 2008 και 2010 κ. Αθανάσιος Πλεύρης στα Πορίσματα των Εξεταστικών Επιτροπών (Ε.Ε.).

1. Για την κυριότητα της λίμνης και των παρόχθιων εκτάσεών της.

α. “…αρμόδια να κρίνουν την κυριότητα της λιμνοθάλασσας Βιστωνίδας είναι μόνο τα ελληνικά δικαστήρια και όχι η Εξεταστική Επιτροπή. Η απόφαση του Πρωτοδικείου Ροδόπης είναι οριστική και όχι αμετάκλητη. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία η κυριότητα κρίνεται στα δικαστήρια και τα συμβόλαια δεν ακυρώνονται ούτε με νόμους, όπως πρότεινε το ΠΑΣΟΚ ούτε με ανακλητικές ΥΑ της Νέας Δημοκρατίας, αλλά δια της δικαστικής οδού” (σελ. 381 Πορίσματος Ε.Ε. 2008).

β. “…αποτελεί απλοϊκή και επικίνδυνη τάση που εκδηλώθηκε εντόνως και στα ΜΜΕ και στους χώρους του Κοινοβουλίου η προσπάθεια απαξίωσης των Χρυσοβούλων. Πρόκειται για εθνικώς και νομικώς ανόητη προσέγγιση καθώς η τυχόν αμφισβήτηση από την πλευρά της Ελλάδος θα θέσει εν αμφιβόλω την ύπαρξη και περιουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως και του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων. Δημοσιογράφοι δύνανται να εκφράζουν τέτοιες ανεύθυνες προσεγγίσεις, όχι όμως υπεύθυνα πολιτικά κόμματα (σελ. 383 Πορίσματος Ε.Ε. 2008 και 425 Πορίσματος 2010).

γ. “Άποψή μας είναι ότι η κυριότητα της λίμνης ανήκει στο δημόσιο αλλά εν τέλει κάτι τέτοιο θα κριθεί από τα δικαστήρια και υπάρχουν εκατέρωθεν επιχειρήματα. Επί πλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν τέσσερεις ΥΑ (μία του Δρυ, δύο του Φωτιάδη και μία του Δούκα) που με νομικά επιχειρήματα δικαιώνουν την ΙΜΜΒ. Μπορεί να έχουν ανακληθεί αλλά οπωσδήποτε η ΙΜΜΒ θα τις επικαλεστεί ως εξώδικες ομολογίες. Όταν μάλιστα η ανάκληση γίνεται μετά από εννέα, έξι, πέντε και τέσσερα έτη αντίστοιχα δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα στην υπεράσπιση του δημοσίου, αναφορικά με τη χρηστή διοίκηση, ιδίως σε πιθανή προσφυγή στο ΕΔΔΑ. Πώς θα πείσει το ΕΔΔΑ η ελληνική πλευρά όταν έχει τέσσερεις εξώδικες ομολογίες και ανάκληση μετά από πολλά έτη;” (σελ. 419-420 Πορίσματος Ε.Ε. 2010).

δ. “Λόγω ακριβώς των δύσκολων νομικών θεμάτων αναφορικώς με την κυριότητα θα έπρεπε να είχε λήξει συμβιβαστικά το θέμα των ανταλλαγών, αφού υπήρχε η δυνατότητα αυτή” (σελ. 426 Πορίσματος Ε.Ε. 2010).

2. Για την τυχόν ζημία του Δημοσίου.

α. “Μέχρι σήμερα το δημόσιο δεν έχει προβεί σε επανεκτίμηση ή μάλλον ορθή εκτίμηση της λίμνης και των ανταλλαγέντων ακινήτων. Το ΠΑΣΟΚ αυθαίρετα θεωρεί ότι η ζημιά από τις ανταλλαγές φθάνει το 1.000.000.000 ευρώ και δεν έχει προβεί σε καμία πραγματογνωμοσύνη για να ξέρουμε τις αξίες των ανταλλαγέντων για να προσδιορίσουμε την όποια ζημιά.” (σελ. 422 Πορίσματος Ε.Ε. 2010).

β. “Έντονο νομικό θέμα θα αντιμετωπίσουμε αναφορικώς με το εάν στοιχειοθετείται ζημία του δημοσίου. Η Μονή είναι ΝΠΔΔ και θα επικαλεστεί ότι δεν υπάρχει ζημία καθώς το δημόσιο έστω και λανθασμένα δε μεταβίβασε σε ιδιώτη αλλά στο δημόσιο (για την ακρίβεια το στενό δημόσιο στο ευρύ). Πχ στο παρελθόν το δημόσιο μεταβίβαζε εκτάσεις στους ΟΤΑ (πχ στρατόπεδα) και ουδέποτε τέθηκε θέμα ζημίας του δημοσίου. Ο νομικός αυτός ισχυρισμός είναι σοβαρός και πρέπει να τύχει κατάλληλης νομικής αντιμετώπισης, διαφορετικά κινδυνεύει η όλη στοιχειοθέτηση της υποθέσεως” (σελ. 426 Πορίσματος Ε.Ε. 2010).

3. Για την ύπαρξη ή μη μαύρου πολιτικού χρήματος.

α. “Ενώ λοιπόν παρατηρείται ενδιαφέρον στις κινήσεις των λογαριασμών για τυχόν ύπαρξη μαύρου χρήματος δεν υπάρχει σύνδεση με ύπαρξη μαύρου πολιτικού χρήματος” (σελ. 417 Πορίσματος Ε.Ε. 2010).

β. “Η μέχρι στιγμής εικόνα των λογαριασμών, έστω και μη επαρκής, δεν μας έχει οδηγήσει σε μαύρο πολιτικό χρήμα (…) Η απουσία από τη μέχρι τώρα έρευνα μαύρου πολιτικού χρήματος σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στην υπόθεση Siemens (…) είναι κρίσιμο σημείο για την πορεία της υποθέσεως” (σελ. 426 Πορίσματος Ε.Ε. 2010).

4. Για το αν τυχόν ποινικά αδικήματα πολιτικών προσώπων μπορούν ή όχι να ερευνηθούν δικαστικά.

“Το αυστηρό πλαίσιο του Συντάγματος (…) δημιουργούν εντόνους προβληματισμούς ότι τα ανωτέρω αδικήματα δε μπορούν να τύχουν δικαστικής διερεύνησης… Τα αυστηρά πλαίσια [του Συντάγματος] δε μας αφήνουν ιδιαίτερα περιθώρια ελπίδας, ότι υπάρχει δυνατότητα ποινικής διερεύνησης για το σύνολο των πράξεων” (σελ. 424 Πορίσματος Ε.Ε. 2010).

Δ. Δύο ερωτήματα για τον κ. Α. Πλεύρη, νομικό και βουλευτή.

1. Τι εννοείτε γράφοντας: “Αποτελεί απλοϊκή και επικίνδυνη τάση που εκδηλώθηκε εντόνως και στα ΜΜΕ και στους χώρους του Κοινοβουλίου η προσπάθεια απαξίωσης των Χρυσοβούλων. Πρόκειται για εθνικώς και νομικώς ανόητη προσέγγιση…”;

Θεωρείτε, ναι ή όχι, ισχυρούς τίτλους ιδιοκτησίας τα Χρυσόβουλα, στα οποία στηρίζει τις απαιτήσεις της η Μονή Βατοπεδίου;

2. Τι εννοείτε γράφοντας: “Το αυστηρό πλαίσιο του Συντάγματος (…) δημιουργούν εντόνους προβληματισμούς ότι τα ανωτέρω αδικήματα δε μπορούν να τύχουν δικαστικής διερεύνησης…”;

- Θεωρείτε, ναι ή όχι, ότι τυχόν ποινικές ευθύνες υπουργών για την υπόθεση Βατοπεδίου έχουν παραγραφεί;

- Πώς χαρακτηρίζετε μια απόφαση που στέλνει στη Δικαιοσύνη ως κατηγορούμενους πολίτες-υπουργούς, χωρίς να δίνει σ’ αυτούς τη δυνατότητα να αποδείξουν την αθωώτητά τους και στη Δικαιοσύνη να τους τιμωρήσει αν είναι ένοχοι;