Το Παλαιστινιακό πρόβλημα: Επίσημα κείμενα

Παρατίθενται στη συνέχεια, σε μετάφραση από τα αγγλικά κείμενα, τα κύρια σημεία επτά βασικών επίσημων κειμένων για το Παλαιστινιακό πρόβλημα:

α. Των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 242/1967, 338/1973 και 465/1980,

β. Της Συμφωνίας του Καμπ Ντέϊβιντ (17 Σεπτεμβρίου 1978),

γ. Της Συμφωνίας του Οσλο,

δ. Του Οδικού Χάρτη για την επίλυση της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής σύγκρουσης, που αναγγέλθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Αννάν εκ μέρους των Ηνωμένων Εθνών, των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας (του ‘Κουαρτέτου’),

ε. Του «Σχεδίου Ειρήνης» του Αραβικού Συνδέσμου (28 Μαρτίου 2002).

α. Οι Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ

l Απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 242, 22 Νοεμβρίου 1967

Το Συμβούλιο Ασφαλείας

1. Βεβαιώνει ότι η εκπλήρωση των αρχών του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών απαιτεί την καθιέρωση μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή που πρέπει να περιλάβει την εφαρμογή των δύο ακόλουθων αρχών:

(ι) Απόσυρση των Ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων από τα εδάφη που κατελήφθησαν κατά την πρόσφατη σύγκρουση,

(ii) Λήξη των εχθροπραξιών και σεβασμός και αναγνώριση της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της πολιτικής ανεξαρτησίας κάθε Κράτους στην περιοχή και του δικαιώματός των Κρατών να ζουν εν ειρήνη σε ασφαλή και αναγνωρισμένα σύνορα χωρίς απειλές ή πράξεις βίας,

2. Βεβαιώνει περαιτέρω την ανάγκη

(α) Για την εγγύηση της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας στα διεθνή ύδατα στην περιοχή,

(β) Για την επίτευξη δίκαιου διακανονισμού του προβλήματος προσφύγων,

(γ) Για την εγγύηση του απαραβίαστου των εδαφών και της πολιτικής ανεξαρτησίας κάθε Κράτους στην περιοχή, με μέτρα περιλαμβανομένης της καθιέρωσης αποστρατικοποιημένων ζωνών.

l Απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας ΟΗΕ 338, 21-22 Οκτωβρίου 1973

Το Συμβούλιο Ασφαλείας

1. Καλεί όλα τα μέρη της παρούσας σύγκρουσης να σταματήσουν τις εχθροπραξίες και να τερματίσουν κάθε στρατιωτική δραστηριότητα αμέσως, και όχι αργότερο από 12 ώρες μετά τη λήψη της παρούσας απόφασης,

2. Καλεί τα ενδιαφερόμενα μέρη να αρχίσουν αμέσως μετά την ανακωχή την εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας 242 (1967) σε όλα της τα μέρη,

3. Αποφασίζει, αμέσως και ταυτόχρονα με την ανακωχή, να αρχίσουν διαπραγματεύσεις μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών με στόχο την καθιέρωση μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή.

l Απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 465, 1 Μαρτίου 1980

Το Συμβούλιο Ασφαλείας

5. Διαπιστώνει ότι όλα τα μέτρα που ελήφθησαν από το Ισραήλ για να μετατρέψουν τον φυσικό χαρακτήρα, τη δημογραφική σύνθεση, τη θεσμική δομή ή το status των κατεχόμενων από το 1967 Παλαιστινιακών και άλλων Αραβικών εδαφών, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ, δεν έχουν νομική ισχύ και ότι η πολιτική και πρακτική του Ισραήλ της εγκατάστασης τμήματος του πληθυσμού του και νέων μεταναστών στα εδάφη αυτά συνιστούν κατάφωρη παραβίαση της Τέταρτης Συνθήκης της Γενεύης σχετικά με την Προστασία των Πολιτών σε Καιρό Πολέμου και παρεμποδίζουν σοβαρά στην επίτευξη μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή,

6. Αποδοκιμάζει έντονα τη συνέχιση και την εμμονή του Ισραήλ στην επιδίωξη της πολιτικής και της πρακτικής αυτής και καλεί την Κυβέρνηση και τον λαό του Ισραήλ να ακυρώσει τα μέτρα αυτά, να κατεδαφίσει τους υπάρχοντες εποικισμούς και συγκεκριμένα να σταματήσει επειγόντως την εγκατάσταση, κατασκευή και προγραμματισμό εποικισμών στα κατεχόμενα από το 1967 Αραβικά εδάφη, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ,

7. Ζητά από όλα τα Κράτη για να μην παρέχουν στο Ισραήλ οποιαδήποτε βοήθεια που να μπορεί να χρησιμοποιειθεί ειδικά στους εποικισμούς στα κατεχόμενα εδάφη,

8. Ζητά από την Επιτροπή να συνεχίσει να εξετάζει την κατάσταση σχετικά με τους εποικισμούς στα κατεχόμενα από το 1967 Αραβικά εδάφη, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ, να ερευνά την κατά πληροφορίες σοβαρή υποβάθμισηση των φυσικών πόρων, ιδιαίτερα των υδάτινων πόρων, με σκοπό την εξασφάλιση της προστασίας των σημαντικών αυτών φυσικών πόρων των υπό κατοχή εδαφών, και να ελέγχει εξονυχιστικά την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.

β. Η Συμφωνία του Καμπ Ντέϊβιντ:

Πλαίσιο για την την Ειρήνη στη Μέση Ανατολή

Συμφωνήθηκε στο Καμπ Ντέϊβιντ στις 17 Σεπτεμβρίου 1978, ανάμεσα στους Α. Σαντάτ, Πρόεδρο της Αιγύπτου και Μ. Μπέγκιν, Πρωθυπουργό του Ισραήλ, παρουσία του Τ. Κάρτερ, Προέδρου των ΗΠΑ.

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τα συμβαλλόμενα μέρη είναι αποφασισμένα να φθάσουν σε μια δίκαια, σαφή και διαρκή ρύθμιση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, με τη σύναψη συνθηκών ειρήνης βασισμένων στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας 242 και 338.

Α. Δυτική Όχθη και Γάζα

1. Η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ιορδανία και οι αντιπρόσωποι του Παλαιστινιακού λαού πρέπει να συμμετέχουν σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Παλαιστινιακού προβλήματος σε όλες τις πτυχές του. Για να επιτύχει ο στόχος αυτός, οι διαπραγματεύσεις σχετικά με Δυτική Όχθη και τη Γάζα θα προχωρήσουν σε τρία στάδια:

(α) Προκειμένου να εξασφαλιστεί ειρηνική και εύρυθμη μεταβίβαση της εξουσίας, και λαμβανομένων υπόψη των απαιτήσεων για ασφάλεια όλων των μερών, θα υπάρξουν μεταβατικές ρυθμίσεις για τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα για μια περίοδο που δεν θα υπερβαίνει τα πέντε έτη. Προκειμένου να παρασχεθεί πλήρης αυτονομία στους κατοίκους, στο πλαίσιο των συμφωνιών αυτών, η Ισραηλινή στρατιωτική κυβέρνηση και η πολιτική διοίκησή της θα αποσυρθούν μόλις εκλεγεί ελεύθερα μια αρχή αυτοδιοίκησης από τους κατοίκους των περιοχών αυτών που θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα στρατιωτική κυβέρνηση. Οι νέες αυτές ρυθμίσεις πρέπει να δώσουν τη δέουσα προσοχή τόσο στην αρχή της αυτοκυβέρνησης από τους κατοίκους των περιοχών αυτών όσο και στις νόμιμες απαιτήσεις ασφαλείας των ενδιαφερόμενων μερών.

(β) Τα συμβαλλόμενα μέρη θα διαπραγματευτούν μια συμφωνία που θα καθορίσει τις εξουσίες και τις ευθύνες της αρχής αυτοδιοίκησης που θα ασκείται στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Θα υπάρξει απόσυρση Ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων και αναδιάταξη των Ισραηλινών δυνάμεων που θα παραμείνουν σε προσδιορισμένες θέσεις ασφάλειας. Η συμφωνία θα περιλάβει επίσης ρυθμίσεις για την εξασφάλιση της εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας και δημόσιας τάξης.

(γ) Η μεταβατική περίοδος των πέντε ετών θα αρχίσει, όταν εγκατασταθεί η αρχή αυτοδιοίκησης στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.

Το συντομότερο δυνατόν, αλλά όχι αργότερα από τρία έτη μετά την έναρξη της μεταβατικής περιόδου, θα ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για να προσδιοριστούν το οριστικό status της Δυτικής Όχθης και της Γάζας και η σχέση τους με τους γείτονές τους, και να συμφωνηθεί μια συνθήκη ειρήνης μεταξύ του Ισραήλ και της Ιορδανίας με το τέλος της μεταβατικής περιόδου. Οι διαπραγματεύσεις αυτές θα διεξαχθούν μεταξύ της Αιγύπτου, του Ισραήλ, της Ιορδανίας, και των εκλεγμένων αντιπροσώπων των κατοίκων της Δυτικής Όχθης και της Γάζας.

Οι διαπραγματεύσεις θα βασιστούν σε όλες τις προβλέψεις και τις αρχές της Απόφασης 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οι διαπραγματεύσεις θα επιλύσουν, μεταξύ άλλων θεμάτων, τη θέση των συνόρων και τη φύσης των ρυθμίσεων ασφάλειας. Η λύση από τις διαπραγματεύσεις πρέπει επίσης να αναγνωρίζει τα νόμιμα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού τις δίκαιες απαιτήσεις του.

2. Όλα τα απαραίτητα μέτρα θα ληφθούν και θα υπάρξουν προβλέψεις προκειμένου να εξασφαλίζεται η ασφάλεια του Ισραήλ και των γειτόνων του κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου και πέρα αυτής.

3. Κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, αντιπρόσωποι της Αιγύπτου, του Ισραήλ, της Ιορδανίας, και της αρχής αυτοδιοίκησης θα συγκροτήσουν μια διαρκή επιτροπή για να αποφασσει με συμφωνία επί των διαδικασιών αποδοχής των εκτοπισμένων από τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα το 1967 προσώπων, μαζί με τα αναγκαία μέτρα για να αποτραπεί αναταραχή και αταξία. Άλλα θέματα κοινού ενδιαφέροντος μπορούν επίσης να εξεταστούν από αυτήν την επιτροπή.

γ. Η Συμφωνία του Οσλο

Η Συμφωνία του Οσλο προβλέπει τη σταδιακή αποχώρηση των Ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων από τη Δυτική Όχθη, την εγκαθίδρυση μιας παλαιστινιακής κυβερνητικής αρχής που θα προκύψει από εκλογές και μια μεταβατική περίοδο πέντε ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας τα πλέον δυσχερή και ειδικά ζητήματα θα συμφωνηθούν με διαπραγματεύσεις.

δ. Ο Οδικός Χάρτης (Roadmap) για την επίλυση της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής σύγκρουσης

Ο Οδικός Χάρτης για την επίλυση της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής σύγκρουσης αναγγέλθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Αννάν εκ μέρους των Ηνωμένων Εθνών, των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας (του ‘Κουαρτέτου’), ο οποίος είπε:

«Ένας τέτοιος διακανονισμός, αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων μεταξύ των μερών, θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου, δημοκρατικού Παλαιστινιακού κράτους, που θα ζει με ειρήνη και ασφάλεια δίπλα-δίπλα με το Ισραήλ και τους άλλους γειτονές του.

Ο διακανονισμός αυτός θα τερματίσει την κατοχή που άρχισε το 1967, βασιζόμενος στους όρους και παραδοχές της Διάσκεψης της Μαδρίτης, στην αρχή της ‘γης για ειρήνη’, στις Αποφάσεις 242, 338 και 1397 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στις συμφωνίες που έχουν συμφωνηθεί προηγουμένως μεταξύ των μερών και στη Αραβική πρωτοβουλία που έχει προταθεί από τον Διάδοχο του Θρόνου της Σαουδικής Αραβίας Αμπντουλλάχ και εγκριθεί από την Αραβική Σύνοδο Κορυφής στη Βυρηττό».

ε. «Σχέδιο Ειρήνης» του Αραβικού Συνδέσμου της 28ης Μαρτίου 2002

Το Συμβούλιο της Ένωσης των Αραβικών Κρατών στη Σύνοδο Κορυφής, 14^η Τακτική Σύνοδο,

Επιβεβαιώνοντας την απόφαση που ελήφθη τον Ιούνιο 1996 στην Έκτακτη Αραβική Σύνοδο Κορυφής του Καίρου ότι μια δίκαιη ειρήνη στη Μέση Ανατολή είναι η στρατηγική επιλογή των Αραβικών Χωρών, που θα επιτευχθεί σύμφωνα με τη Διεθνή Νομιμότητα, και που θα απαιτούσε μια αντίστοιχη δέσμευση εκ μέρους της Ισραηλινής κυβέρνησης

Έχοντας ακούσει τη δήλωση της Αυτής Βασιλικής Υψηλότητος Πρίγκηπος Αμπντουλλάχ Μπιν Αμπντουλλαζίζ, Διαδόχου του Θρόνου του Βασίλειου της Σαουδικής Αραβίας, με την οποία η Υψηλότητά του παρουσίασε την Πρωτοβουλία της, ζητώντας την πλήρη Ισραηλίτη αποχώρηση από όλα τα κατεχόμενα από τον Ιουνίο 1967 Αραβικά εδάφη, σε εφαρμογή των Αποφάσεων 242 και 338 του Συμβουλίου Ασφαλείας, που επιβεβαιώθηκαν με τη Διάσκεψη της Μαδρίτης του 1991, και την αρχή «γη για ειρήνη», και την αποδοχή από το Ισραήλ ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του, σε αντάλλαγμα της σύναψης κανονικών σχέσεων στα πλαίσια μιας διαρκούς ειρήνης με το Ισραήλ,

Ορμώμενο από την πεποίθηση των Αραβικών χωρών ότι μια στρατιωτική λύση στη σύγκρουση δεν θα επιφέρει ειρήνη και δεν θα προσφέρει ασφάλεια στα μέρη, το συμβούλιο:

1. Ζητά από το Ισραήλ για να επανεξετάσει την πολιτική του και να δηλώσει ότι μια δίκαιη ειρήνη είναι ομοίως η στρατηγική επιλογή του.

2. Περαιτέρω ζητά από το Ισραήλ για να επιβεβαιώσει:

α. Την πλήρη ισραηλινή απόσυρση από όλα τα κατειλημμένα από το 1967 εδάφη, συμπεριλαμβανομένων των Συριακών Υψωμάτων του Γκολάν στις γραμμές της 4ης Ιουνίου 1967 καθώς επίσης και των υπόλοιπων κατεχόμενων Λιβανέζικων εδαφών στον νότιο Λίβανο.

β. Την επίτευγξη μιας δίκαιης λύσης στο πρόβλημα των Παλαιστινίων Προσφύγων που θα συμφωνηθεί σύμφωνα με το Απόφαση 194 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

γ. Την αποδοχή της καθιέρωσης ενός Κυρίαρχου Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους στα κατεχόμενα από το 4η Ιουνίου 1967 Παλαιστινιακά εδάφη στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, με την ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του.

3. Συνεπώς , οι Αραβικές Χώρες βεβαιώνουν τα ακόλουθα:

α. Θεωρούν λήξασα την Αραβο-Ισραηλινή σύγκρουση και προτείνουν μια συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ, παρέχοντας ασφάλεια για όλα τα κράτη της περιοχής.

β. Εγκαθιδρύουν κανονικές σχέσεις με το Ισραήλ στα πλαίσια αυτής της διαρκούςειρήνης.

4. Επιβεβαιώνουν την απόρριψη όλων των μορφών Παλαιστινιακών αιτιάσεων που συγκρούονται με τις ειδικές περιστάσεις των Αραβικών χωρών υποδοχής.

5. Ζητά από την κυβέρνηση του Ισραήλ και όλους τους Ισραηλινούς να δεχτούν αυτήν την πρωτοβουλία προκειμένου να προστατευθούν οι προοπτικές για ειρήνη και να σταματήσει η αιματοχυσία, επιτρέποντας στις Αραβικές χώρες και το Ισραήλ να ζήσουν εν ειρήνη και με καλή γειτονία και να παράσχουν στις μελλοντικές γενιές ασφάλεια, σταθερότητα και ευημερία.

6. Προσκαλεί την διεθνή κοινότητα και όλες τις χώρες και οργανώσεις να υποστηρίξουν αυτήν την πρωτοβουλία.