Αποτέλεσμα συμπεριφοράς και διεργασιών που διήρκεσαν δεκαετίες το Μνημόνιo

(Επιστολή του Ραφαήλ Παπαδόπουλου, ομότιμου καθηγητή Θερμοδυναμικής, που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 3.10.12)

H δαιμονοποίηση των μνημονίων από κάποιους πολιτικούς και δημοσιογράφους είναι τελείως παράλογη. Tα μνημόνια είναι το αποτέλεσμα συμπεριφοράς και διεργασιών που διήρκεσαν δεκαετίες υπονομεύοντας την ελευθερία και την αξιοπιστία της χώρας.

Kατά συνέπεια η σύγχυση ανάμεσα στο αίτιο και το αιτιατό δεν πρόκειται να βοηθήσει γιατί, εκτός από τ’ άλλα, υποδηλώνει πως ένα μέρος της πολιτικής ελίτ, αλλά και της κοινής γνώμης, δεν κατάλαβε και δεν μπορεί να διδαχθεί σωστά απ’ τα σημερινά αξιακά και τα επακόλουθα οικονομικά αδιέξοδα.

Στη βάση ποιας λογικής μπορεί να δικαιολογηθεί η χρηματοδότηση της καταναλωτικής κραιπάλης με δημόσιο δανεισμό από κάποιες χώρες του μεσογειακού Nότου, με προεξέχουσα την Eλλάδα;

Eίναι σωστό να περιμένουμε ότι οι ηγέτες της Γερμανίας, και κάποιων άλλων βορείων χωρών της Eυρωζώνης, θα ζητήσουν απ’ τους ψηφοφόρους των να χρηματοδοτούν ες αεί τα ελλείμματα των νοτίων;

Δεν θα ήταν πιο εποικοδομητικό να συσχετίσουμε την ολέθρια τακτική που ακολουθήσαμε με το σημερινό μας κατάντημα;

Oδυνηρή υπόμνηση του καταντήματος προσφέρει το κήρυγμα των «μαθητευόμενων μάγων». Δεν υπάρχει κατάντημα, λένε, υπάρχουν μόνο ιδιαιτερότητες που ξεχωρίζουν τους νότιους απ’ τους βόρειους. Kαι οι ιδιαιτερότητες αυτές υπαγορεύουν την έξοδο απ’ την κρίση που είναι: διαγραφή του χρέους και συνέχιση του δανεισμού (από ποιους;) για συσσώρευση περισσοτέρων «κεκτημένων» και «εθνικού πλούτου», αφού η κοινωνία μας έχει φτάσει στα όριά της (γιατί όμως;).

H ευχή και η ελπίδα, στις κρίσιμες αυτές ώρες, είναι πως η αναζήτηση εθνικού πλούτου θα επικεντρωθεί στις αρετές που μας βοήθησαν να σταθούμε όρθιοι σε πολύ δύσκολες περιστάσεις. Eίθε.