Απάντηση “Καθημερινής” στο άρθρο του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

με τίτλο “Λυπούμαι, κε Παπαχελά, για την αγνόηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας από την ‘Καθημερινή!’ ”

Δημοσιεύτηκε σήμερα στους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ άρθρο μου με τον ως άνω τίτλο.

Προ ολίγου έλαβα την παρακάτω επιστολή από τον κ. Νίκο Κωνσταντάρα, Διευθυντής Σύνταξης της “Καθημερινής”.

Την δημοσιεύω ευχαρίστως, παραθέτοντας στη συνέχεια δύο παρατηρήσεις.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ του κ. Νίκου Κωσταντάρα

“Αγαπητέ κ. Μαϊόπουλε,

Λάβαμε την επιστολή σας και διερευνήσαμε το θέμα.

Τα αποσπάσματα του άρθρου σας εστάλησαν στον δικτυακό μας τόπο από τη διεύθυνση RMAIO@otenet.gr  με το όνομά σας ως σχολιάζοντα και τα αναρτήσαμε καλή τη πίστη αφού δεν έχουμε τη δυνατότητα να ελέγχουμε ούτε σε ποιόν  ανήκει ο λογαριασμός από όπου λαμβάνουμε τα σχόλια για τη στήλη, παρεκτός εάν ενημερωθούμε σχετικώς από τον ενδιαφερόμενο ούτε εάν έχει υπάρξει κακόβουλη χρήση του λογαριασμού ενός προσώπου  από άλλο πρόσωπο με ΄τις τεχνολογικές δυνατότητες που μπορεί να διαθέτει.

Πολλώ δε μάλλον όταν το σχόλιο έρχεται από τον επίσημο λογαριασμό επικοινωνίας RMAIO@otenet.gr ο οποίος  αναφέρεται στην ιστοσελίδα  www.antilogoi.gr. την οποία και εσείς επικαλεσθήκατε στην ως άνω επιστολή σας.

Προφανώς, κάποιος μας παραπλάνησε ως προς την ταυτότητα του σχολιαστή χρησιμοποιώντας τον επίσημο λογαριασμό επικοινωνίας που αναφέρεται στην άνω ιστοσελίδα σας για να αποστείλει τα σχόλια.

Σας διαβεβαιώ ότι δεν έχουμε καμία διάθεση και κανένα λόγο να δημοσιεύουμε σχόλια που παραπλανούν ως προς την ταυτότητα του αποστολέα.

Επειδή όμως είδαμε ότι η αποσταλείσα προς την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επιστολή σας έχει αναρτηθεί και  στην ιστοσελίδα  www.antilogoi.gr. από εσάς, προς αποκατάσταση της επικαλούμενης δεοντολογίας, σας παρακαλώι να αναρτήσετε και τη δική μας απάντηση στο σχόλιό σας”.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

(1) “Επί της διαδικασίας”

α) Η “αποσταλείσα προς την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επιστολή” μου είχε σταλεί στον κ. Αλ. Παπαχελά στις 14 Φεβρουαρίου.

Στην ιστοσελίδα www.antilogoi.gr δεν “έχει αναρτηθεί” η επιστολή αυτή (της 14ης Φεβρουαρίου) αλλά έχει δημοσιευτεί, σήμερα 22.2.12, ένα άρθρο μου, στο οποίο αναφέρεται το ιστορικό της υπόθεσης με, βεβαίως, κάποια στοιχεία από την επιστολή της 14ης Φεβρουαρίου (αυτό το άρθρο “λάβατε” σήμερα στην “Καθημερινή”).

β) Την επιστολή σας θα την δημοσίευα και χωρίς να το ζητήσετε, γιατί αυτό επιτάσσει η δική μου δεοντολογία.

(2) Επί της ουσίας

α) Δεν αμφισβήτησα, προφανώς, ότι δεν έχετε “καμία διάθεση και κανένα λόγο” να δημοσιεύετε “σχόλια που παραπλανούν ως προς την ταυτότητα του αποστολέα”.

β) Η επιστολή σας δεν εξηγεί γιατί η “Καθημερινή” αγνόησε παντελώς:

- την επιστολή μου της 14ης Φεβρουαρίου, ενώ, μετά την επιστολή αυτή, “όφειλε και ηδύνατο” να μου δώσει κάποια εξήγηση (σαν αυτή που μου δίνεται σήμερα) και να διορθώσει το λάθος με οποιον τρόπο η ίδια επιθυμούσε,

- το “σχόλιό” μου της 18ης Φεβρουαρίου, και δεν το δημοσίευσε, ενώ με τη δημοσίευσή του θα έληγε αμέσως το δυσάρεστο, για μένα και την εφημερίδα σας, ζήτημα.