Δικαιοσύνηκαι πολιτικάσκάνδαλα

(Επιστολήτου Ραφαήλ Μεν.Μαϊόπουλου, πουδημοσιεύτηκεστην«Καθημερινή»στις 14.9.08)

Ας μουεπιτραπούνλίγες σκέψεις,σχετικά με τιςαστήριχτεςκατηγορίες πουδιατυπώνονταικατά καιρούςαπό κάποιους γιασυνέργεια τηςΔικαιοσύνηςκαι τωνλειτουργών τηςστο “κουκούλωμα”πολιτικώνσκανδάλων.

1.Οι δικαστέςκαιεισαγγελείςείναιυποχρεωμένοι ναλειτουργούν μεβάση τοΣύνταγμα καιτους νόμους,χωρίς ναλαβαίνουνυπόψη τουςπολιτικέςσκοπιμότητες,δημοσκοπήσεις,“αισθήσεις” ή“απαιτήσεις” τωνπολιτών (που μόνοκάποια ΜΜΕέχουν τηνικανότητα ναανιχνεύουν!),χωρίς νακαθυστερούνούτε, όμως, καινα βιάζονται,και νααποφασίζουν με βάσηγραπτάστοιχεία καιμαρτυρίες καιμε συγκεκριμένεςδικονομικέςδιαδικασίες(καθορισμένεςαπό το Νόμο γιατην εξασφάλισητωνδικαιωμάτωντων πολιτών). Οιπράξεις και οιαιτιολογημένεςαποφάσεις τουςκαταγράφονταιεπισήμως καιυπόκεινταιστον προβλεπόμενοαπό τον Νόμοέλεγχο.

Όποιοςλοιπόν θεωρείπως κάποιοςδικαστικόςλειτουργός δενέκανε καλά τη δουλειάτου ή υπέπεσε σεοποιοδήποτεπαράπτωμα, κατά τηνέρευναπολιτικούσκανδάλου,μπορεί και, θαλέγαμε, έχειτην υποχρέωσηνα προσκομίσειτις σχετικές αποδείξειςκαι να ζητήσειτον έλεγχό τουαπό τα αρμόδιααπό το Νόμοόργανα.

Αόριστεςόμωςκατηγορίες καιυβριστικέςεκφράσεις (τουτύπου “επίορκοιδικαστές”,“δικαστές πουενεργούν ωςκομματικέςμαριονέτες”,“δικαστές πουεκτελούν τασχέδια πουσχεδιάζονταισε κομματικάυπόγεια”, “οιδιάφοροιΣανιδάδες”, “οκυρεισαγγελέας”,“ανώτατοιδικαστές πουσυμπεριφέρονταιως ‘χανουμάκιατων πολιτικών’ ”),που εκστομίζονταιστη χώρα μας απόπολιτικούς καισυνδικαλιστές(αλλά καιδημοσιογράφους)κάθε φορά πουενέργειες ήαποφάσειςδικαστικώνλειτουργών δενείναι τηςαρεσκείαςτους, είναιαπαράδεκτεςκαι δεν γίνονταιαποδεκτές σεκαμιάευνομούμενηκοινωνία, μεθλιβερήεξαίρεση τηδική μας.

2.Οι πολίτεςέχουνμεγαλύτερηεμπιστοσύνηστην κρίση τωνοργάνων τηςσυντεταγμένηςΔικαιοσύνης απ’ ό,τιστιςιδιοτελείςκατά περίπτωσηαποφάνσεις των ευκαιριακώντιμητών της.Ακόμαπερισσότερο,έχουνεδραιωμένη τηνπεποίθηση ότι το“κουκούλωμα”των πολιτικώνσκανδάλων τοεπιδιώκει καιτιςπερισσότερεςφορές,δυστυχώς, τοεπιτυγχάνει ηδιαπαραταξιακήκομματικο-οικονομικήδιαπλοκή. Με τηνεξαγορά τωνμεν για ναλάβουν τιςκατάλληλες αποφάσειςκαι των δε γιανα σιωπήσουν...

3.Οι πολιτικοί,λοιπόν, αυτοί πουκυρίωςδιαπράττουν καικουκουλώνουντα πολιτικάσκάνδαλα, αςεγκαταλείψουντις κατά τηςΔικαιοσύνης,και κατ’αλλήλων, επιθέσειςκαι ας κάνουντο καθήκοντους:

-να αναλάβουν,με ειλικρίνειακαιαποφασιστικότητα,το έργο της πολιτικήςεξυγίανσης,κάνοντας αρχήκάθε κόμμα από απότη δική τουαυλή (οιπολιτικάένοχοι,κομματικά καισυνδικαλιστικάστελέχη καιστελέχηδημόσιων οργανισμώνκυρίως, είναιγνωστοί “τοιςπάσι” – ο τρόποςζωής τους“δήλους τουςποιεί” – και ηαπομόνωσή τουςαπαιτείπολιτικές μόνοδιαδικασίες,και ασφαλώςτόλμη τωνηγεσιών τωνκομμάτων),

-να αφήσουνανενόχλητη τηΔικαιοσύνη νακάνει το δικότης καθήκον, ναβρει και νατιμωρήσει, μετις διαδικασίεςτου Νόμου, τουςποινικάενόχους τωνσυγκεκριμένωνυποθέσεων πουέχουν αχθεί, ήπου θα αχθούν,ενώπιόν της.