Ο εκλογικός νόμος της καταστροφής και το καθήκον των κομμάτων που πραγματικά πιστεύουν στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Χώρας

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Χωρίς επιχειρήματα και φτωχός ο λόγος με τον οποίο ο κ. Τσίπρας επιχείρησε να δικαιολογήσει τις (ελλιπείς) προτάσεις του για τον εκλογικό νόμο, πλούσιος όμως σε γενικολογίες και προπαγανδιστικά συνθήματα.

(α) Για το καίριο ζήτημα αν η απλή αναλογική φέρνει ή όχι ακυβερνησία ο κ. Τσίπρας δεν παρουσίασε κανένα επιχείρημα.

Η μόνη αναφορά του ήταν:

“Μας είπε (ο κ. Μητσοτάκης) ότι η αναλογική φέρνει ακυβερνησία πάντα. Και βεβαίως αναφέρθηκε στη υπόλοιπη Ευρώπη, κάνοντας αναφορά στην Ιταλία. Αλλά ξέχασε να πει ότι σχεδόν στην πλειοψηφία των άλλων ευρωπαϊκών κρατών υπάρχει για πάρα πολλά χρόνια η ισοτιμία της ψήφου και συνεργατικές κυβερνήσεις και μία κουλτούρα συνεργασιών…”.

Για την άρνησή του να σπάσει τις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες δεν άρθρωσε ούτε μια λέξη!

Για την άρνησή του να δεχτεί την ψήφο των ελλήνων του εξωτερικού κατέφυγε στον ...Μητσοτάκη: “Εσείς, κύριε Μητσοτάκη, γιατί δεν την υλοποιήσατε ποτέ;”!

(β) Για όλα τα άλλα, όμως, ο λόγος του ήταν πλούσιος.

Μας είπε ξανά τα χιλιοειπωμένα τσιτάτα, προπαγανδιστικά συνθήματα και κοινοτοπίες για “εξορθολογισμό και ανανέωση του πολιτικού συστήματος”, “θεσμική και δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους”, “εισαγωγή νέων θεσμών άμεσης δημοκρατίας”, “απελευθέρωση από την εξάρτηση του πολιτικού συστήματος από τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας”, “αντιδράσεις του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου”, “νομιμότητα στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο”, “κρατικοδίαιτη, σπάταλη, και διαπλεκόμενη οικονομική ολιγαρχία”, “μικρές και μεγάλες μάχες σε όλα τα μέτωπα”, “χτύπημα της διαπλοκής, της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής”, “υποθέσεις SIEMENS, ψηφιοποίησης του ΟΤΕ το ’97”, “δημοσιογραφική αλητεία”, “Χρυσή Αυγή», “Μπαλτάκους” και “Σκλαβούνηδες”...

2. Οι δύο λόγοι για την επιλογή της απλής αναλογικής (αντί της ενισχυμένης), όπως εμφανίζονται στην ομιλία σας στη Βουλή, κε Τσίπρα, είναι:

- Η άποψή σας πως η απλή αναλογική θα φέρει “μία κουλτούρα συνεργασιών, προγραμματικών συγκλίσεων” και “συνεργατικών κυβερνήσεων”.

- Το ότι «το αίτημα για την ισοτιμία της ψήφου και για την απλή αναλογική αποτέλεσε πάγιο και διαχρονικό αίτημα της Αριστεράς…”.

Σήμερα, και μετά την ομιλία σας, παραμένουν αναπάντητα καίρια ερωτήματα:

(α) Πώς συμβαίνει η απλή αναλογική να μην έχει δημιουργήσει ποτέ, τόσες φορές που εφαρμόστηκε, “μία κουλτούρα συνεργασιών...”;

Αλλά, αντίθετα, να έχει προκαλέσει πολυδιασπάσεις των πολιτικών κομμάτων, πολιτική αστάθεια, αλλεπάλληλες εκλογές, βραχύβιες κυβερνήσεις, κυβερνήσεις ανήμπορες να πάρουν δύσκολες αποφάσεις, κυβερνήσεις σε ομηρία και ευάλωτες σε ποικίλα, ακόμα και άνομα, συμφέροντα, εκβιασμούς των λίγων...;

Όλα αυτά δεν αποτελούν μια ιστορική πραγματικότητα, παλιότερη και πρόσφατη, και δεν προκύπτουν από μια στοιχειώδη λογική ανάλυση;

Το σημερινό πολιτικό τοπίο, με το πλήθος των κομμάτων και των κομματιδίων, δεν θα κάνει τα πράγματα χειρότερα;

(β) Για ποια “ισοτιμία της ψήφου” μιλάτε, όταν στερείτε την ψήφο σε εκατοντάδες χιλιάδες ελλήνων του εξωτερικού και όταν διατηρείτε τις τεράστιες εκλογικές περιφέρειες;

Ακόμα, σε τι θα έβλαπτε την εφαρμογή της απλής αναλογικής (που, αναιτιολόγητα βεβαίως, επιλέξατε):

- η ψήφος των ελλήνων του εξωτερικού, διαχρονικό αίτημα όλων των ελλήνων;

- το σπάσιμο των μεγάλων εκλογικών περιφερειών;

- Εσείς δεν είσαστε που μέχρι χθές χαρακτήριζατε τις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες ως “τα μεγαλύτερα εκκολαπτήρια διαφθοράς”;

- Το ότι επιμείνατε να διατηρήσετε αυτά τα “τα εκκολαπτήρια διαφθοράς” τι δείχνει;

(γ) Ποια η αξία της επίκλησής σας για το “πάγιο και διαχρονικό αίτημα της Αριστεράς”, όταν έχετε ήδη απαρνηθεί όλα σχεδόν τα “πάγια και διαχρονικά αιτήματα της Αριστεράς”; (όπως θα θυμόσασταν, αν είχατε το κουράγιο να ανατρέξετε στην Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του κόμματός σας).

3. Αν εφαρμοστούν όσα επέλεξε ο κ. Τσίπρας και ψηφίστηκαν ως εκλογικός νόμος, η Χώρα θα μπει σε παρατεταμένη πολιτική αστάθεια και η οικονομία της στην τελική ευθεία προς την καταστροφή.

Η κατάληξη αυτή μπορεί να αποφευχθεί μόνο αν οι πολιτικές δυνάμεις που πραγματικά πιστεύουν στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Χώρας συνεργαστούν στη διακυβέρνησή της, με στόχο να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για να ξεπεραστεί η πολιτική και οικονομική κρίση και να ξεκινήσει μια πορεία προόδου.

Η συνεργασία αυτή είναι όχι μόνο επιβεβλημένη αλλά και απολύτως δυνατή, καθώς οι ομοιότητες στα προγράμματα και την πρακτική των δυνάμεων αυτών (για την Οικονομία, την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, τις Ανεξάρτητες Αρχές, τη Δημόσια Διοίκηση, τη νομιμότητα και τη δημόσια τάξη κ.λ.π.) είναι σήμερα μεγάλες ενώ οι διαφορές μικρές.

Προϋπόθεση βέβαια για την επιτυχία μιας τέτοιας συνεργασίας είναι οι πολιτικές αυτές δυνάμεις να παύσουν να ασχολούνται με το παρελθόν και τις παλιές διαφορές τους και να στρέψουν όλες τους τις σκέψεις και ενέργειες στην οικοδόμηση του μέλλοντος.

Όποιοι αρνηθούν αυτή τη συνεργασία θα είναι, και αυτοί μαζί με τους άλλους, υπόλογοι για το χάος που θα επακολουθήσει!