Ερωτήματα για όσα γράφει ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος

στο άρθρο του με τίτλο “Η αποθέωση της υποκρισίας” (“Καθημερινή” 31/7/2024)

Του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

Πρώην Γενικού διευθυντή Οικονομικού ΔΕΗ

1. Γράφει ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος.

Η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου “χρησιμοποιεί το επίρρημα 'αναντίλεκτα' (:'συνάγεται αναντίλεκτα') για να ισχυρισθεί ότι οι παρακολουθήσεις του Predator δεν είχαν καμιά απολύτως σχέση με αυτές της ΕΥΠ. Λες και μόνο από σύμπτωση πάνω από είκοσι πρόσωπα παρακολουθήθηκαν και από τους δύο.

Το ίδιο ισχύει και για το επίρρημα 'απαρέγκλιτα', που η κ. Αδειλίνη χρησιμοποιεί για να μας πληροφορήσει ότι από την προκαταρκτική εξέταση προκύπτει ότι η κ. Βλάχου, εισαγγελεύς της ΕΥΠ, τήρησε τη νόμιμη διαδικασία όταν διέτασσε την άρση του απορρήτου δεκάδων πολιτών.

Μήπως οι κατηγορηματικές αυτές διατυπώσεις προδίδουν προκατάληψη;”.

Ερωτήματα.

(α) Το ότι “πάνω από είκοσι πρόσωπα παρακολουθήθηκαν και από τους δύο” αποτελεί, κατά τον Νόμο αλλά και κατά τους κανόνες της Λογικής, αποδεικτικό στοιχείο ότι “οι παρακολουθήσεις του Predator” είχαν “σχέση με αυτές της ΕΥΠ”;

(β) Αν ισχύει το “προδίδουν προκατάληψη” της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου η χρήση των επιρρημάτων “αναντίλεκτα” και “απαρέγκλιτα”, “για να ισχυρισθεί”, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, “ότι οι παρακολουθήσεις του Predator δεν είχαν καμιά απολύτως σχέση με αυτές της ΕΥΠ”, δεν θα ισχύει, a fortiori, το “προδίδει προκατάληψη του κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτου η χρήση δημοσιευμάτων και πληροφοριών για να ισχυρισθεί ότι οι παρακολουθήσεις του Predator είχαν σχέση με αυτές της ΕΥΠ”;

2. Γράφει ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος.

- “Όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι, πολιτικά, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να παρακολουθηθεί, διερωτάται κανείς πώς η κ. Αδειλίνη υιοθετεί, χωρίς δισταγμό, την άποψη ότι οι διαταχθείσες παρακολουθήσεις ήταν νομικά άψογες”.

- Υπήρξε “άρνηση της ΕΥΠ να πληροφορήσει τον Νίκο Ανδρουλάκη για τους λόγους της παρακολούθησής του”.

Ερωτήματα.

(α) Το αν μια εισαγγελική πράξη, επί του προκειμένου “οι διαταχθείσες παρακολουθήσεις”, ήταν ή όχι “νομικά άψογη” θα κριθεί από το τι δηλώνει πολιτικά ο Πρωθυπουργός ή από το πώς η Εισαγγελική αρχή έχει εφαρμόσει τον Νόμο;

Αν ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος θεωρεί ότι οι από την αρμόδια Εισαγγελέα “διαταχθείσες παρακολουθήσεις” δεν ήσαν “νομικά άψογες”, δεν θα πρέπει να το πει ευθέως και να παραθέσει τις διατάξεις του Νόμου που η Εισαγγελέας δεν είχε τηρήσει;

(β) Είναι αληθές ή όχι ότι ο κ. Ν. Ανδρουλάκης κλήθηκε από την κυβέρνηση να ενημερωθεί προσωπικά από την ΕΥΠ “για τους λόγους της παρακολούθησής του, καθώς τα στοιχεία αυτά δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν”, αλλά δήλωσε ότι ζητάει ενημέρωση “μόνο θεσμικά”, “διότι είναι παράνομο να πάω να ενημερωθώ από την ΕΥΠ. Και θα πάω να παρανομήσω για να φύγουν οι ευθύνες από την Κυβέρνηση;”

(γ) Αν είναι αληθές, δεν συνιστά αντίφαση ο κ. Ν. Ανδρουλάκης από τη μια να λέει πως θα παρανομούσε αν -μετά την ενημέρωσή του από την ΕΥΠ για τους λόγους της παρακολούθησής του- αποκάλυπτε τους λόγους αυτούς και από την άλλη να μη δέχεται ότι και η αρμόδια Εισαγγελέας που ενέκρινε την παρακολούθησή του θα παρανομούσε αν αποκάλυπτε τους λόγους της παρακολούθησης;

3. Γράφει ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος.

“Αν η κυβέρνηση θέλει να απορρίψει τις αιτιάσεις ότι, άμεσα ή έμμεσα, επηρεάζει τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, μπορεί να το κάνει με έναν πολύ απλό τρόπο: να πληροφορήσει τα θύματα των υποκλοπών για ποιους λόγους παρακολουθήθηκαν και, ενδεχομένως, να ζητήσει συγγνώμη από όσους παρακολουθήθηκαν 'εκ λάθους'. Οσο δεν το πράττει, δεν θα μπορέσει να αποτινάξει τη σκιά της συμπαιγνίας”.

Ερωτήματα

(α) Είναι αποδεκτό ένας νομικός να επιχειρηματολογεί, βασιζόμενος σε ανώνυμες “αιτιάσεις”;

(β) Οι ανώνυμες “αιτιάσεις”, όπως τις παραθέτει ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος, δεν συνιστούν ύβριν για τους έλληνες δικαστές/εισαγγελείς;

(γ) Εθνική Μυστική Υπηρεσία χωρίς το “απόρρητο των πληροφοριών” υπήρξε ποτέ σε όλη την υφήλιο;

(δ) Μήπως, μετά την αποκάλυψη των λόγων για τους οποίους η αρμόδια Εισαγγελέας ενέκρινε την εισήγηση των αρμόδιων Οργάνων της ΕΥΠ για την παρακολούθηση ενός προσώπου, η ΕΥΠ θα αντιμετώπιζε αξεπέραστα προβλήματα στη συνεργασία της με τις Εθνικές Μυστικές Υπηρεσίες όλων των άλλων χωρών και στη συλλογή πληροφοριών απαραίτητων για την επιτέλεση της εθνικής αποστολής της;

(ε) Δεν θα ήταν ωφέλιμο για τη Χώρα ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος να αναλάμβανε, μαζί με άλλους, το δύσκολο, ομολογουμένως, έργο να συντάξει και να προτείνει στην Ελληνική Κοινωνία έναν Νόμο για την ΕΥΠ και τις παρακολουθήσεις, σε συνδυασμό με την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, που να διόρθωνε τις αδυναμίες των Νόμων που ισχύουν σήμερα;