Κυπριακό: Τοσωστόπεριεχόμενοτηςδιζωνικής-δικοινοτικήςομοσπονδίας

(Επιστολήτου ΡαφαήλΠαπαδόπουλου, ομότιμουκαθηγητήΘερμοδυναμικής,γενικού γραμματέατης εν ΛονδίνωΕλληνικήςΑντιδικτατορικήςΕπιτροπής (1967-1974), πουδημοσιεύτηκεστην κυπριακήεφημερίδα «ΟΦιλελεύθερος»τον Ιανουάριο 2009)

Ηκαλλίτερη ευχήγια τονκαινούργιοχρόνο θα ήταννα μαςβοηθήσει οθεός νασκεφθούμεσωστά το εθνικόμας θέμα,εξοστρακίζονταςτην ολέθριατακτική τωνανιστόρητωναντιφάσεων καιλογικώνακροβατισμώνπου μας εκθέτουνσε εκβιασμούςκαιαυτοπαγίδευση.

Έναπαράδειγμα τηςτακτικής αυτήςείναι οσυναγωνισμόςγια «τηνευελιξία πουχρειάζεται οΠρόεδρος του 2008»που είδαμε στηντελευταίαπροεκλογικήπερίοδο. Αυτόισοδυναμεί μεδιακήρυξη πως ηαιτία, ή έστω μιααπ’ τις αιτίες,για τημη-διευθέτησητου Κυπριακούήταν η έλλειψηευελιξίας απότη δική μαςπλευρά χωρίς καννα συζητήσουμεποια ήταν η ευελιξίαπου μας έλλειψεκαι με ποιο τρόπο.Ένα άλλοπαράδειγμα, απ’ τηνίδια επίσηςπερίοδο,βρίσκεται στοότι η υπενθύμισηπως ηδιζωνική-δικοινοτικήΟμοσπονδία πουεπιδιώκουμεπρέπει να έχει τοσωστόπεριεχόμενοπροκάλεσε τηναντίρρηση πως«το σωστόπεριεχόμενοείναι η ουρά».

Ανοιπροεκλογικέςσκοπιμότητεςδεν είχαναμβλύνει τηνκρίση και τηνιστορική μαςμνήμη θαείχαμε θυμηθείπως ήταν ηαδικαιολόγηταυπερβολική«ευελιξία» τηςπρο του 2003πολιτικήςηγεσίας στηνΑθήνα και τηνΛευκωσία – μεαποκορύφωματην άνευ όρωνκαι ορίωνσυνεργασία τηςστη διαμόρφωσητου σχεδίου Ανάν– που περιόρισεσημαντικά τιςπιθανότητεςγια διευθέτησητου Κυπριακούστη βάση τηςδιζωνικής-δικοινοτικήςΟμοσπονδίας. Ητότε ηγεσίαμας θεώρησε τοΣχέδιο Ανάνβασικά συμβατόμε τον τύπο τηςδιευθετήσεωςπου επιδιώκουμεκαι τοχαρακτήρισεσαν «ιστορικήευκαιρία γιατην επανένωσητης Κύπρου».

Αυτάτα προηγούμενα,σε συνδυασμόμε τις «περίευελιξίας καιουράς»προεκλογικέςδιατριβές,αντανακλούν,σε σημαντικόβαθμό, τιςδυσκολίες πουαντιμετωπίζουμεστις απ’ευθείας συνομιλίες.

Αυτόπουδιαφαίνεταιείναι πως παρά τοότι, για λόγουςπροεκλογικώνεντυπώσεων και«καλούκλίματος»φάγαμε τονγάιδαρο κολλήσαμεστην ουρά–δηλαδή στοπεριεχόμενοτης διευθετήσεως.Απ’ τη μια μεριάοι Τούρκοι, σεμια συνεπή επίδειξηαντί-ευελιξίας,έχουν βασικάπεριχαρακωθεί στη«Γραμμή Ανάν»την οποίαθεωρούν σανβάση. Απ’ την άλλημεριά οΠρόεδροςΧριστόφιαςπρέπει, γιαλόγους ουσίαςκαι αρχής αλλάκαιπρακτικότητας,να διαπραγματευτείμε τησυναίσθηση πωςη μεγάληπλειοψηφία τουΕλληνισμού τηςΚύπρου, με τοδημοψήφισματου 2004, απέρριψετο Σχέδιο Ανάνσαν βάση γιαδιαπραγματεύσεις.

Μπροστάσ’ αυτά ταδεδομένα οιπροοπτικές γιατην έκβαση τωναπ’ ευθείαςσυνομιλιών δενείναι βέβαιαευοίωνες και οΠρόεδροςδικαιούται ναεπικαλείται καινα βασίζεταιστην ενότητατου Εθνικούκαι εσωτερικούμετώπου για τηστήριξη τωνπροσπαθειών του.

Άλλωστεοι ευθύνες γιατις σημερινέςδυσκολίες είναιεθνικές,διαχρονικές,χωρίς πολιτικάή ιδεολογικάσύνορα καιπρέπει νααντιμετωπιστούναπό κοινού. Ηομοψυχία είναιεπίσηςαναγκαίαπροϋπόθεση για τηνδιαμόρφωσηεναλλακτικών-ευρωκεντρικών-προτάσεωνγια την επόμενηφάση τηςπορείας τουΚυπριακού.

Θαήτανανιστόρητο καιτραγικάεπιζήμιο αν ηεπόμενη ημέρα απ’την πιθανήκατάρρευση τωνσυνομιλιών μαςβρειαπροετοίμαστους.