Λογικές και πολιτικές ακροβασίες του ΣΥΡΙΖΑ για το Μνημόνιο (που τελειώνει) και τις εκλογές (που δεν θα γίνουν)

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

Το σημείωμα αυτό γράφεται με αφορμή τη δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Δημ. Παπαδημούλη ότι “Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει τις επαναληπτικές εκλογές σ’ ένα διπλό δημοψήφισμα εναντίον του Ναζισμού και εναντίον του Μνημονίου, καθώς και σε ένα σκαλοπάτι, για να γίνουν, επιτέλους, εθνικές εκλογές και να υπάρξει μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία”.

1. Για το δημοψήφισμα του ΣΥΡΙΖΑ “εναντίον του Ναζισμού και εναντίον του Μνημονίου”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνηθίζει να παρουσιάζει την αναφορά σε ένα ΓΕΓΟΝΟΣ ως διατύπωση μιας ΚΡΙΣΗΣ, όταν νομίζει πως με την ακροβασία αυτή κερδίζει.

Έτσι, αν επισημάνει κάποιος πως “πόλεμος εναντίον του Μνημονίου” είναι ένα από τα κύρια συνθήματα της Χρυσής Αυγής, θα προκαλέσει την οργισμένη αντίδρασή του: “Ταυτίζεις τον ΣΥΡΙΖΑ με την Χρυσή Αυγή, υποστηρίζεις τη θεωρία των δύο άκρων”!

Η ίδια λογική ακροβασία, δεν “νομιμοποιεί” τον οποιονδήποτε να προσάψει στον ΣΥΡΙΖΑ πως, όταν καλεί σε πόλεμο “εναντίον του ναζισμού και εναντίον του Μνημονίου”, ταυτίζει τους εγκρίναντες το Μνημόνιο (την πλειοψηφία της Βουλής των Ελλήνων, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ) με τον Ναζισμό;

2. Για τις εκλογές

α. Η διεξαγωγή εκλογών στη σημερινή συγκυρία –όταν επίκειται η ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από την Ελλάδα, όταν βρίσκονται σε εξέλιξη κρίσιμες διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, όταν το Μνημόνιο τελειώνει τον Μάιο, και με τα γνωστά αποτελέσματα όλων των δημοσκοπήσεων– θα ήταν ό,τι χειρότερο μπορεί να υπάρξει για τον τόπο.

Θα οδηγούσε σε ακυβερνησία και χάος, αφού κανένα κόμμα ή συνδυασμός κομμάτων (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ –αν τελικά συμφωνούσουν να συνεργαστούν) δεν θα εξασφάλιζε πλειοψηφία στη Βουλή.

β. Σε κάθε περίπτωση, πριν να ζητήσει εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να παρουσιάσει στον λαό το Πρόγραμμά του για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της Χώρας, μετά την επικείμενη λήξη του Μνημονίου.

Οι εξαγγελίες και οι υποσχέσεις του κ. Τσίπρα δεν αποτελούν “Το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ”, αφού δεν έχουν ακόμα εγκριθεί από τα αρμόδια Όργανά του (Η “διαβούλευση”, που, όπως είχε ανακοινωθεί, θα γινόταν πριν από την οριστικοποίηση του Προγράμματός του, δεν γνωρίζουμε σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα).

γ. Ένα τέτοιο “Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ” θα πρέπει να δίνει συγκεκριμένες απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα, όπως:

- Αν οι όροι δανεισμού μας από τις αγορές είναι απαγορευτικοί, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευτεί με την “Ευρωπαϊκή Τρόικα” (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωζώνη, ΕΚΤ) τους όρους δανεισμού απ’ αυτήν;

- Αν η “Ευρωπαϊκή Τρόικα” επιμείνει στους γνωστούς όρους (απελευθέρωση επαγγελμάτων και αγορών (ενέργειας, μεταφορών, τραπεζικού συστήματος κ.λ.π.), αποκρατικοποιήσεις ΔΕΚΟ, μείωση αριθμού δημοσίων υπαλλήλων, περιορισμό επιδοτήσεων ΔΕΚΟ κ.λ.π.), ο ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρήσει “σε μονομερείς ενέργειες”, σε σχέση με την εξυπηρέτηση του χρέους, και “σε στάση πληρωμών”, όπως έχει δηλώσει ο Πρόεδρός του;

- Είναι δυνατό η “Ευρωπαϊκή Τρόικα” να μην επιμείνει στους όρους αυτούς, που αποτελούν βασικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποχρεωτικές για τα κράτη-μέλη της;

- Στην περίπτωση απόρριψης των όρων αυτών, οπότε η Χώρα δεν θα μπορεί να δανειστεί ούτε από τις διεθνείς αγορές ούτε από την “Ευρωπαϊκή Τρόικα”, πού θα αναζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα κεφάλαια που έχουμε ανάγκη για τη λειτουργία του Κράτους και την ανάπτυξη της Χώρας; Στη φορολογία, τις περικοπές των κρατικών δαπανών, και στα δύο;

3. Ας εννοήσει, επί τέλους, ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλοι, ότι η εποχή της αγνόησης της πραγματικότητας, των παραπλανητικών υποσχέσεων και των εμπρηστικών συνθημάτων έχει περάσει.

Αυτό που σήμερα μετράει είναι ο ρεαλισμός, η αξιοπιστία και η αποτελεσματική πράξη!