Για τις επιθέσεις κατά των τεσσάρων δικαστικών και της Δικαιοσύνης

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου γίναμε μάρτυρες μιας ανελέητης δημοσιογραφικής επίθεσης κατά τεσσάρων δικαστικών, για την απόφασή τους να επιβάλουν περιοριστικούς όρους και όχι προσωρινή κράτηση στους τρεις, από τους έξι, κατηγορούμενους βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Της επιθέσεως αυτής, είχε προηγηθεί άλλη κατά της Δικαιοσύνης, με παρέμβαση του κ. Δ. Παπαδημούλη στη Βουλή, δηλώσεις του σε ΜΜΕ και μήνυμά του στο Twitter και με ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, για “θύλακες της Χρυσής Αυγής μέσα στη Δικαιοσύνη” που πρέπει να “ξηλωθούν”.

Ο ίδιος κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά την απόφαση των ανακριτών και εισαγγελέων για τους τέσσερις κατηγορούμενους βουλευτές της Χ.Α., δίνοντας πρώτος τον τόνο, έστειλε “το μήνυμα”: “Αν ήταν να τους αφήσουν ελεύθερους, προς τι αυτό το σόου με τις χειροπέδες; Η πολιτική-επικοινωνιακή διαχείριση από την κυβέρνηση πάσχει...”.

Μέρος ενός “σόου”, λοιπόν, μια δικαστική απόφαση! Και συμμέτοχοι στο “σόου” οι τέσσερις δικαστικοί!

2. Τη σκυτάλη πήραν μετά “συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι”, λάβροι κατά των τεσσάρων δικαστικών, αλλά και της Δικαιοσύνης, με ορυμαγδό προσβλητικών αναφορών και λογικών και νομικών ανοησιών, με ειρωνίες και υπονοούμενα …

Ιδού, χωρίς σχόλια, ένα δείγμα αυτών που, επί δύο εικοσιτετράωρα, ακούγαμε άναυδοι στα κανάλια:

- “Τι νομίζουν πως είναι οι ανακριτές; Ότι είναι δάσκαλοι σε νηπιαγωγείο, ενδεχομένως άντε και σε δημοτικό; Πώς ακριβώς αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους;”!

- “Κανείς από τους δεκάδες δικαστικούς που μίλησα δεν είπε σε μένα ότι συμφωνεί με την απόφαση να μην προφυλακιστούν”!

- “Υπάρχει απόλυτος παραλογισμός στην απόφαση των ανακριτών”!

- “Πότε είχε δίκιο η Δικαιοσύνη, όταν εξέδιδε το Πόρισμα Βουρλιώτη ή όταν δεν προφυλακίζονταν οι Κασιδιάρης και οι άλλοι δύο;”!

- “Γιατί δεν τους προφυλάκισαν, σε μια χώρα που έχουμε συνηθίσει τις προφυλακίσεις για ψύλλου πήδημα; Δεν σημαίνει κάτι αυτό;”!

- “Αυτό κινεί υποψίες κατά τη γνώμη σας ότι (η Χρυσή Αυγή) έχει πρόσβαση στη Δικαιοσύνη;”!

3. Το συμπέρασμα της θλιβερής διημερίδας το ανακοίνωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με δήλωσή του στο Euronews: “Είναι απολύτως δικαιολογημένο το αίσθημα στην κοινή γνώμη ότι αυτή η δικαστική απόφαση δεν συνάδει με το περί δικαίου αίσθημα”.

Μα, κε Πρόεδρε, το Σύνταγμα της Χώρας απαγορεύει στους δικαστές να αποφασίζουν με βάση “το περί δικαίου αίσθημα” (ή τα αισθήματα της κοινής γνώμης ή τη βούληση ή τις προσδοκίες της κοινωνίας κ.λ.π.).

Αφού ρητά διατάσσει (άρθρο 87): “Οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται ΜΟΝΟ στο Σύνταγμα και τους νόμους”.

Για σας τους πολιτικούς, όμως, δεν υπάρχει τέτοια απαγόρευση. Συμφωνείστε λοιπόν, τα κόμματα, ποιο κάθε φορά είναι “το περί δικαίου αίσθημα”, νομοθετείστε ανάλογα, και τότε και οι δικαστικές αποφάσεις, που εφαρμόζουν τους νόμους, “θα συνάδουν” κι αυτές “με το περί δικαίου αίσθημα”.

4. Οι “συγκεκριμένοι”, με τα λεχθέντα τους στην τηλεόραση στο διήμερο της ντροπής:

(α) Έδειξαν υβριστική συμπεριφορά προς τη Δικαιοσύνη, για παράδειγμα, με:

- (ρητορικές) ερωτήσεις για “υποψίες ότι η Χ.Α. έχει πρόσβαση στη Δικαιοσύνη” και

- ισχυρισμούς ότι δεκάδες ή εκατοντάδες (!) λειτουργών της κατέκριναν τους ανακριτές (για την απόφασή τους να επιβάλουν περιοριστικούς όρους και όχι προσωρινή κράτηση στους τρεις κατηγορούμενους βουλευτές της Χ.Α.), όχι σε κάποιο δικαστικό Όργανο αλλά σε ιδιωτικές συνομιλίες με κάποιους “συγκεκριμένους”!

(β) Βάφτισαν “κριτική” τις ύβρεις, τις προσβλητικές αναφορές, τις ειρωνίες, τα υπονοούμενα, την απόδοση προθέσεων (δείγμα της “κριτικής” αυτής στην παρ. 2).

(γ) Υποβάθμισαν το μείζον στην απόφαση των τεσσάρων δικαστικών (το ότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ενοχής των τριών βουλευτών της Χ.Α. για τα κακουργήματα για τα οποία κατηγορούνται) και εστιάστηκαν στο έλασσον (την επιβολή περιοριστικών μέτρων και όχι προσωρινής κράτησης).

(δ) Εμφανίστηκαν αδιάβαστοι, να αγνοούν τον ρόλο και τις διαδικασίες προνάκρισης και ανάκρισης, χωρίς τη στοιχειώδη γνώση των οποίων ουδείς σώφρων θα αποτολμούσε κριτική μιας ομόφωνης απόφασης τεσσάρων δικαστικών.

(ε) Φάνηκαν να στοχεύουν στις ανάγκες τηλεοπτικού εντυπωσιασμού και όχι στη σωστή ενημέρωση.

Για παράδειγμα, απέφυγαν την απλή ανάγνωση των μόλις πέντε γραμμών του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για τις προϋποθέσεις της προσωρινής κράτησης (από την οποία θα φαινόταν καθαρά πως κανείς δεν μπορεί να κρίνει αν οι προϋποθέσεις αυτές ίσχυαν ή όχι στην περίπτωση των κατηγορούμενων βουλευτών της Χ.Α., αν δεν έχει γνώση της δικογραφίας).

5. Κόμματα και ΜΜΕ δείχνουν να μην έχουν ακόμα αποφασίσει να σταματήσουν τις επιχειρήσεις χρησιμοποίησης της Δικαιοσύνης για κομματικούς ή άλλους λόγους.

Ας το αποφασίσουν τώρα.

Αλλιώς, ας προστατεύσει η Δικαιοσύνη τον εαυτό της και την ευνομία στη Χώρα, όχι μόνο μη υποκύπτοντας σε πιέσεις, αλλά και εφαρμόζοντας τον Νόμο, όποτε οποιοιδήποτε επιχειρήσουν να την χρησιμοποιήσουν για τους δικούς τους σκοπούς!