Τα συνακόλουθα των αγεφύρωτων διαφορών ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

Α. Για τις αγεφύρωτες διαφορές ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ιδεολογία και την πολιτική πρακτική, ο γράφων το παρόν απέστειλε στην “Καθημερινή” την πιο κάτω επιστολή που δημοσιεύτηκε στις 17 Φεβρουαρίου με τίτλο “Συνακόλουθα διαφορών ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ”.

Κύριε διευθυντά

1. Καθώς οι διαφορές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στην πολιτική ιδεολογία και την πολιτική πρακτική είναι μάλλον αγεφύρωτες, η πιθανότητα τα δύο αυτά κόμματα να συμφωνήσουν σε μια “προγραμματική συμφωνία” με βάση την οποία θα σχηματιζόταν και θα λειτουργούσε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, εγγίζει το μηδέν. 

2. Πώς το ΠΑΣΟΚ, ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, θα μπορούσε να συνάψει μια προγραμματική συμφωνία συγκυβέρνησης με ένα κόμμα που διαχρονικά: 

(α) Διακηρύσσει ότι “τη δεύτερη φορά θα ελέγξουμε τους αρμούς της εξουσίας”. 

(β) Επιχειρεί παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη (τελευταίο επεισόδιο η αμφισβήτηση της αρχειοθέτησης από την εισαγγελική αρχή της υπόθεσης Novartis για Δ. Αβραμόπουλο και Αδ. Γεωργιάδη) και προσβάλλει βάναυσα δικαστές και εισαγγελείς. 

(γ) Καιροσκοπεί σε εθνικά θέματα (καταψηφίζοντας επωφελείς για την οικονομία και την άμυνα της χώρας συμφωνίες με άλλες χώρες…). 

(δ) Αντιτίθεται στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης (με αξιολόγηση υπηρεσιών και υπαλλήλων, βελτίωση των διαδικασιών…). 

(ε) Παραμένει υπέρμαχος του κρατισμού, ενός κράτους-επιχειρηματία, και δεν βλέπει με καλό μάτι την ιδιωτική επιχειρηματικότητα. 

(στ) Υποστηρίζει αναχρονιστικές πρακτικές στην Παιδεία και αντιτίθεται στη θέσπιση ρυθμίσεων που εφαρμόζονται σε όλες τις προηγμένες χώρες (για τη διοίκηση των πανεπιστημίων, την αντιμετώπιση της βίας στα πανεπιστήμια, τα μη κρατικά πανεπιστήμια…). 

(ζ) Δεν ανέχεται να υπάρχουν ΜΜΕ που να μη συμφωνούν μαζί του και προσβάλλει ΜΜΕ και δημοσιογράφους (με αναφορές για “ΜΜΕ της διαπλοκής”, “βοθροκάναλα”, “κυβερνητικούς που σηκώνουν το τηλέφωνο και τους λένε πώς να δείχνουν τις ειδήσεις”…). 

(η) Αντιτίθεται σε μέτρα στήριξης της κοινωνικής συνοχής, υποστηρίζοντας εκδηλώσεις που την πλήττουν (καταλήψεις και καταστροφές δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, αποκλεισμούς δρόμων μεγάλης κυκλοφορίας…) και προβάλλοντας θεωρίες “για τη βία που έχει κοινωνικό αντίκρισμα», τη “δικαιολογημένη αντίδραση σε άδικο νόμο» κ.τ.τ. 

(θ) Επιδιώκει να προσποριστεί κομματικά οφέλη από την πανδημία, διατυπώνοντας διφορούμενο λόγο για τον εμβολιασμό (όταν η κύρια αιτία του μεγάλου αριθμού θανάτων είναι ο μεγάλος αριθμός ανεμβολίαστων), στοχοποιώντας γιατρούς, επιτρέποντας σε στελέχη του να απευθύνουν χυδαίο λόγο εναντίον γιατρών…

3. Αφού από τις προσεχείς εκλογές δεν μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ, θα υπάρξει, κατά λογική αναγκαιότητα, είτε αυτοδύναμη κυβέρνηση Ν.Δ., είτε κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (θεωρώντας ότι κανένα από τα δύο αυτά κόμματα δεν θα τολμήσει να οδηγήσει τη χώρα σε ακυβερνησία, μετά μία ή δύο εκλογικές αναμετρήσεις).

4. Τούτων δοθέντων, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ καλό θα είναι να δεχτούν ότι:

– Στα μεγάλα ζητήματα ιδεολογίας και πολιτικής πρακτικής, οι μεταξύ τους διαφορές δεν είναι αγεφύρωτες.

– Ενόψει της προσεχούς εκλογικής αναμέτρησης, θα συνεχίσουν τις διαφορετικές επιδιώξεις τους, χωρίς όμως ακραίες συμπεριφορές, λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα οι πολίτες με την ψήφο τους να απαιτήσουν την κυβερνητική συνεργασία τους και μην ξεχνώντας την προηγούμενη άψογη και αποτελεσματική συνεργασία τους στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.

Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλος

Πρώην γενικός διευθυντής Οικονομικού ΔΕΗ

Β. Μετά την αποστολή της άνω επιστολής για δημοσίευση, είδα να γράφεται στα ΜΜΕ πως:

(α) Ο κ. N. Κωνσταντόπουλος, πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (Δεκέμβριος 1993- Δεκέμβριος 2004), σε συνέντευξή του στον κ. Γ. Κουβαρά στον ACTION 24 επισήμανε πως δεν υπάρχει καμία προγραμματική σύγκλιση με βάση την οποία θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ.

(β) Σε πρόσφατη δημοσκόπηση της MARC για τον ΑΝΤ1, από τους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ (με βάση την πρόθεση ψήφου) υπέρ κυβέρνησης ΝΔ-ΚΙΝΑΛ τάσσεται το 28,2 %, ενώ υπέρ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ το 13,7% (Το 16,6 % τάσσεται υπέρ αυτοδύναμης κυβέρνησης ΚΙΝΑΛ και το 4,7% υπέρ κυβέρνησης τεχνοκρατών με τη στήριξη και των τριών αυτών κομμάτων).