Χθες συναινούσε και συνέπραττε, σήμερα κατηγορεί για αναξιοπιστία την Κυβέρνηση ο κ. Λαφαζάνης

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Ο κ. Λαφαζάνης μέμφεται σήμερα την Κυβέρνηση γιατί “δεν είχε πολιτική επιλογή εξόδου από την Ευρωζώνη”, ξεχνώντας ότι μέχρι χθες ήταν υπουργός της και συναίνεσε στη λήψη των σχετικών αποφάσεων και αιτιώμενος πως:

(α) Η Κυβέρνηση όφειλε να είχε πολιτική επιλογή εξόδου από την ευρωζώνη.

Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η παραμονή μας στο ευρώ, αλλά οι αποφάσεις του τόνιζαν ότι το Κόμμα δεν δέχεται το “ευρώ πάση θυσία”.

(β) Το ΟΧΙ του 62% στο Δημοψήφισμα είχε την έννοια της επιλογής εξόδου από την Ευρωζώνη.

2. Άτοπες και αστήρικτες οι αιτιάσεις αυτές του κ. Λαφαζάνη.

(α) Η Κυβέρνηση δεσμεύεται απέναντι στον λαό με τις Προγραμματικές Δηλώσεις της και όχι με τις αποφάσεις των Οργάνων των κυβερνητικών κομμάτων, Συνεδρίων, Κεντρικών Επιτροπών κ.α. (Αρχή που ισχύει σε κάθε δημοκρατική χώρα).

Στις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης, με τη συναίνεση και του υπουργού κ. Λαφαζάνη, δεν έχει περιληφθεί η “επιλογή εξόδου από την Ευρωζώνη ως εναλλακτική λύση” (Πώς θα μπορούσε να περιληφθεί, όταν είναι γνωστό στους πάντες πως η συντριπτική πλειψηφία του λαού αντιτίθεται στην “επιλογή” αυτή;).

Ότι το Κόμμα δεν δέχεται το “ευρώ πάση θυσία” αποφασίστηκε μεν από το Ιδρυτικό Συνέδριό του τον Ιούλιο 2013, από την Κυβέρνηση όμως επιλέχτηκε τον Φεβρουάριο 2015, με τη συναίνεση και του υπουργού κ. Λαφαζάνη, να μην περιληφθεί ούτε η θέση αυτή στις Προγραμματικές Δηλώσεις της.

(β) Πριν από το Δημοψήφισμα, δεν είχαμε ποτέ ακούσει τον κ. Λαφαζάνη να ισχυρίζεται πως το κρινόμενο ήταν η παραμονή μας ή όχι στην Ευρωζώνη.

Αντίθετα, τον είχαμε δει να υποστηρίζει πως το επίδικο του Δημοψηφίσματος ήταν “οι προτάσεις του Γιουνκέρ” και όχι “η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ” (αυτό δηλαδή που και ο κ. Τσίπρας και όλοι του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζαν).

Iδού τι έγραφε ο κ. Λαφαζάνης στις 3 Ιουλίου, σε άρθρο του στο περιοδικό “Επίκαιρα”:“Οι εκπρόσωποί τους (των “φιλομνημονιακών κομμάτων”) αλλάζουν το ερώτημα. Προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία ότι το επίδικο του δημοψηφίσματος δεν είναι οι προτάσεις του Γιουνκέρ (…) αλλά η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ”.

3. Ένα κρίσιμο για την αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ ερώτημα του κ. Λαφαζάνη και η οφειλόμενη απάντηση σ’ αυτό.

Σε συνέντευξή του στην “Εφημερίδα των Συντακτών” (15-16 Αυγούστου), ο κ. Λαφαζάνης αναρωτήθηκε: “Δεν είχαμε εναλλακτική λύση όταν αναλαμβάναμε αυτές τις δεσμεύσεις; Κορόιδευαν κάποιοι τον ελληνικό λαό;”

(α) Στο ερώτημα “Δεν είχαμε εναλλακτική λύση όταν αναλαμβάναμε αυτές τις δεσμεύσεις;” ποιος αλήθεια μπορεί να απαντήσει;

Άλλοι του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν, και λένε, πως “είχαν” (“εναλλακτική λύση”), άλλοι πως “δεν είχαν” !

Εμείς αυτό που μπορούμε να πούμε είναι πως ποτέ δεν είδαμε κάποια συγκεκριμένη “εναλλακτική λύση”, πως πάντα ακούγαμε από όλους τους τα γενικά και αόριστα για “μια άλλη” λύση, ακόμα και για… “πολλές άλλες” εναλλακτικές λύσεις!

(β) Στο ερώτημα “Κορόιδευαν κάποιοι τον ελληνικό λαό;”, η οφειλόμενη απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι:

Ασφαλώς και τον κορόιδευαν!

Και δεν ήσαν “κάποιοι”! Ήσαν όλοι τους.

Αυτοί που έλεγαν πως “σχέδιο Β” υπήρχε, εκείνοι που έλεγαν πως δεν υπήρχε, οι τρίτοι που άλλοτε έλεγαν πως υπήρχε και άλλοτε πως δεν υπήρχε και όλοι τους που υπόσχονταν τα πάντα στους πάντες, ενώ γνώριζαν πως οι υποσχέσεις τους ήταν αδύνατο να τηρηθούν!

4. Ο κ. Λαφαζάνης υποχρεούται να εξηγήσει στον λαό, αλλά και στους “συντρόφους” του, γιατί αυτό που ΣΗΜΕΡΑ θεωρεί τόσο σοβαρό δεν το θεωρούσε το ίδιο σοβαρό και ΤΟΤΕ, όταν ως μέλος της Κυβέρνησης συναινούσε οι Προγραμματικές Δηλώσεις της να μην περιλάβουν την “επιλογή εξόδου από την Ευρωζώνη ως εναλλακτική λύση” ούτε το “καμιά θυσία για το ευρώ” του Ιδρυτικού Συνεδρίου του κόμματός του.